kuzenciklerime yazıyorum. iyi olmuş bu başlık, açılmışken içimi dökeyim.
ulan tanıdığım bütün herkes kuzenleriyle hoş vakit geçirmekte, bir şeyler yapmakta. onlara hep özenmişimdir. özenmişimdir diyorum çünkü hiç bir zaman o duyguyu tadamadım. kuzenlerle takılmak, eğlenmek, sabahlara kadar içmek. yapamadım sözlük ben bunları. 7 kuzenin içinde en büyükleri benim. çoğu ergen, liseli bile değil. n'olurdu şu ailede en büyük ben olmasaydım da kuzenlerimle takılsaydım gezip tozsaydım... içimde bir uktedir bu, veletler büyüyün sizi yanımdan ayırmayacağım lan ben yapamadım bari siz yaşayın bunu.. ha bu arada küçük kuzenlerimden bi tanesi her gelişinde bilgisayara geçiyosun ve anasını ağlatıyosun yapma bunu lütfen. şimdilik sağlıcakla kalın.
19 yaşındasın. ama görenler sana en az 27 der. hem görüntü açısından, hem de tecrübeli hareketlerinden bunu çıkartırlar. sanırım tecrübeden kastımı anlamışsındır. 14ünde başladın kendinden 10 yaş büyük adamlarla takılıp hayatı(!) öğrenmeye. ilişkilerde büyük olgunluk kazandın kendince. ama neden hala her gördüğün adama atlıyorsun. çirkinsin desem 10 erkekten 9unun ağzının suları akar. e hala nedir sende ki bu bitmek bilmez egonu tatmin etme isteği anlamış değilim. şimdi de sevgilin olduğu halde, 2 gün öncesine kadar nişanlı olan patronunu elde ettin. aylarca uğraştın ne yaptın ne ettin yoldan çıkardın. sayende haziran ayında evlilik yapacak olan 2 insanın hayatı değişti. 5 yıldır beraberlermiş. 5 yıl... bu senin için bir şey ifade etmiyor olsa gerek. adamların evleri bile döşenmiş kız gelinliğini almış... nasıl bir vicdanın var anlamıyorum. belki de kız, 5 yıldır hayallerini süsleyen o gün için günleri sayıyordu. kendini o'nun yerine koymayı hiç denedin mi bilmiyorum ama ben koyduğumda seni öldürmek istiyorum.. bu kadar kolay olmamalı, insanların hayatlarıyla oynamak bu kadar kolay olmamalı. ama maalesef artık senin gibi insanlığı unutmuş, anlık zevkleri için şereflerini hiçe saymış insanlar oldukça çok. sayende bir kez daha neden insanlara bu kadar güvenmekte zorluk çektiğimin farkına vardım...
ama bunları sana söyleyemiyorum. sen sahte üzgünlüğünle evlilik planları yaptık ama zamana ihtiyacımız var kızın toparlanmasını bekleyeceğiz derken, sana hiçbir şey söyleyemiyorum. aslında sanırım söylemek istemiyorum. imkansız ama hadi bir ihtimal olur da aklın başına gelir vazgeçersin, karşındaki şeref kavramından yoksun adam da gider tekrar döner o kıza. işte bu, o kız için isteyeceğim en son şey. şunu unutma ki yuva yıkanın yuvası olmaz...
son olarak şu an senden nefret etmeme rağmen yanına geldiğimde seni yine özlemiş olacağım ve bunları kabullenip şu an düşündüklerimi sana söylemeyeceğim için kendi adıma üzgünüm...
ne göt bir adamsın sen arkadaş yahu anlamış değilim. hayır yaşın da öyle küçük değil ki ergen tripleri yapıyorsun diyelim. kendi kendine havaya girmekten vazgeç ikimiz de aynı bokuz. benden daha kaliteli bir bok değilsin.
yahu seni çok seviyorum bunu biliyorsun ama şimdi sen niye sabahın köründe beni kaldırıp telefonumun şarjını gördün mü diye soruyorsun ki kuzi? neden yani bir söyle bana.
