sen futbolcunun tillahı olacaksın ! her sabah saat 6 da kalkıp koşmanın,yemeğine dikkat etmenin,sabah akşam vücut ve teknik çalışmanın karşılığını alacaksın ! emeğini yedirtmeyeceğim aslanım !
Arkadaşlarım kardeşlerinden bahsederken hep iç çekiyorun keşke benim de bir kardeşim olsaydı diye. Sonra aklıma geliyor, benim aslında bir kardeşim var.
Ama aynı genleri taşımak kardeş olmaya yetmiyor be sözlük.. ne ben onu tanıyorum ne de o beni.. hakkında tanımlama yapamıyorum kardeşim. Keşke aynı evde büyüseydik seninle. Keşke gerçekten " karındaş" olsaydık. Keşke ikimiz de kardeş özlemi çekmeseydik.. nedenini bilmesem de seni seviyorum kardeşim. Umarım babamızın bize çizdiği kadere inat ortak bir hayat yaşayabiliriz. Umarım birbirimizi bir gün gerçekten tanıyabiliriz!
küçücük yüreğin babanın hatırasını, kocaman ve imkansız bir aşkı, gelecek kaygısını aynı anda taşıyamıyor diye değil mi bu saatte ağlaman... baban öldü sabrı öğrendin, aşık oldun kadınlığa ilk adımını attın, nur topu gibi bir gelecek kaygın oldu olgunlaştın üzülme meleğim büyüyorsun, minik yüreğin de büyüyor. kemiklerin uzarken de canın yanmıştı şimdi de ruhun olgunlaşırken canını yakıyor hepsi bu...
Cok seviyorum seni...Biliyorsun...Ama bu siralar seni sevmedigimi dusunuyorsun...Sana belkide yeterince destek olamadigimi....aslinda haklisin...Kendimden bile kacmaya calisirken sevdiklerimden kactigimi inkar edemem ...Kendi karanligimla bogusurken sevdiklerimin karanligini gormezden geldigim dogru....Ama biliyosun bu "karanlik"cok eski ve aydinlatmayi basaramadim hic... Sen benim.o cok neseli deli dolu hallerimi ozlerken bende "kendimi "ozluyorum...Tek bildigim seni cok cok ama cok seviyorum.....
Küçükken polis olmak istiyorum dediğinde ağlardım için için, hala o anlar aklıma geldikçe gözlerim dolar. Diyemezdim ki sen polis olamazsın hatta askere bile gidemezsin diye. Hep susardım karşında. Büyüdükçe sen de anladın kusurlarını, eksikleri. Sana karşı iyi bir abla olamadım. Sinirlendiğim zaman kusurlarını yüzüne vurdum, kimsenin kabul etmek istemediği engellerini gün yüzüne çıkardım. Aslına bakarsan yüzüne bakacak halim yok. Ne zaman içimden sana sarılmak gelse kendimden tiksinirim. Bunca şeye rağmen, sana iyi bir abla olmamana rağmen bana hiç kin tutmadın, beni hep sevdin. Aslında benin kızgınlığım annemeydi sen günah keçisi oldun. Hep çekindim sana sevgimi belli etmekten, seni üzerim korkusuyla senden uzak tuttum kendimi.
Her hatama rağmen beni o güzel kalbine aldığın için bir kez daha mahcubum sana karşı. Sen her şeyin en iyisini hak ediyorsun be her şeyin.
büyük ihtimalle sen hiç okuyamayacaksın bunları, ama bir yerlerde yazılı olsun istedim.
bizi çocukken aynı çikolatayı paylaşmak, anne dayağından birlikte kaçmak, sokakta birbirimizin arkasını kollamak, anneye karşı birbirimizi savunmak, birbirimizin ödevlerini yapmak, veli toplantılarından yırtma planları yapmak,aynı okul çantasını kullanmak, aynı kalemlerle yazmak, aynı şampuanla yıkanmak bağlamış meğer.
büyüdükçe aynı şeylere gülmek, aynı şeylere üzülmek bağlamış...
bu sabah yüzüm gülmeyince, başucumdan ayrılmadığında anladım. bizi birbirimize annemiz babamız bağlamadı sadece, biz birbirimize bağlandık birlikte geçirilen her gün her gece.
yüzüm soluktu, çevremdeki onca insana, onca hayata inat yalnızdım. bir tek sen vardın.
o hastane odasında, başucumda, korkuyorum derken yanımdaydın. ben gülene kadar. yeniden hayatla dalga geçmeye başlayana kadar...
iyi ki varsın, sensiz bu kadar tiye alamazdım bu hayatı...
sadece bir şey isterken saygılı rolü yap, eşek seni. sen de aynı küçüğün de. hayatım arkanızdan koşmak, peşinizi toplamakla geçti. uyuzsunuz huysuzsunuz. arada böyle yanıma gelip bir öpeyim diyorsunuz ya yetiyor işte o. küçük sen çok yılışıyorsun ya neyse. erken büyüdüm sizin yüzünüzden. anne baba çalışınca hem anneniz hem babanız gibi hissettim kendimi galiba. onun için bu her şeye karışmam, annem babamdan daha çok kontrol etmem. e siz de az değilsiniz yani. ama yine de iyi ki varsınız. kızsam da arada istemiyorum desem de çok çok çok seviyorum sizi. bir de büyük, eve yine geç gelirsen kavga var evladım bilmiş ol.
size karşı nötrüm kusura bakmayın. hayat boyunca ikinci sınıf insan muamelesi görmek... mesela bazıları burda kızıyor ya kıyafetlerimi giyme diye. bilmiyorlar ki onlara büyüklerinin artık o üstlerine olmayan eskilerini giy dendiğini! neyse sağolun varolun...
''sen bu yazıyı okurken ben çok uzaklarda olacağım'' diye yazmışsın bundan yıllar önce çocukça hatıra defterime. ve gerçekten yıllar sonra ikimizde ayrı ve uzak şehirlerdeyiz. ayrılıp kendi hayatlarımızı kuracak kadar ne ara büyüdük biz. ne ara ayrıldık baba evinden
? hayat telaşesi seni yormasın kendine iyi bak.
bir şeyleri değiştirmek için uğraşıyorum, başaramıyorum..Bu beni daha sinir ediyor aslında, bazen daha korkak oluyorum,senin isyanlarından daha fazla benim isyanlarım yine de savaşmaya devam edeceğim senin için, bazen teklemek istiyorum evet, bazen vazgeçmek istiyorum ona da evet, ama senin için hiç teklemem merak etme, senin için hiç isyan etmem..seni çok seviyorum canımın içi
biliyorum okumayacaksin bilmezsin sen sozluk falan. ben 5 yil izmirdeyim tam eve geldim sen uniye gittin cok ilgilenemedim senle farkindayim. ama her zor gununde arkanda olacak bir abin var. dunyanin butun guzellikler butun insanlari bir tarafa sen bir tarafasin benim icin. odana kelebelk girdiginde her seferinde yanima gel yat olur mu ufaklik? seni cok seviyorum.
sen benim kardeşim falan değilsin, bu başlığın altına yazdığıma bakma, baba bir olunca kardeş mi oluyoruz, sakın bir daha bana ''abi, abi'' diye yanıma gelme, ben senin abin değilim, sadece babamız bir hemen kardeş olunmaz öyle, milletin içinde de ''abi'' deme bana utanıyorum senden.
artık bana "oni-chan" diye seslenme gözünü seveyim güzelim.Tamam izliyosun anime eyvallah da kızım oni-chan diyosun sağda solda adımız çıkıyo "hentai" ye yapma şöyle şeyler.Bide lütfen artık odamda üstünü değiştirmekten vazgeç,tamam kardeşimsin eyvallah da lan geldin 15-16 yaşına büyüdün be güzelim...
