Geberin orosbu çocukları.
Bu kadar kaba değilim, aslında kalbimi kırsalar da affederdim salak gibi, sonra pişman olurdum. Daha kimseye af yok, ciddiyim yok.
en nihayetinde insansınız, fazlasını beklemiyordum zaten.
o yüzden sizlere karşı olan tavırlarımda beklentilerimi yüksek tutmadım ama yine de kırgınım.
Bir kötülüğün cezası yine onun gibi bir kötülüktür, ama kim affeder, bağışlarsa onun mükafatı Allah'a aittir. Şüphesiz ki Allah, zalimleri sevmez. (şura - 40)
-gene de özlüyor insan.neyini özlüyorum,niye özlüyorum bilmiorum ki özlüyorum işte.her hafta halısaha maçında yenilip ertesi hafta yine o sahaya çıkmaya benziyor benimkisi.ben ya oyunun kendisini seviyorum ya da maçı kaybetmeye okadar çok alışmışım ki koymuyor artık.giden gidiyor ya sen zannediyor musun ki kalan kalabiliyor.ilk o gidiyor.Gitme demiyor ya ilk o gidiyor.
-nerde ne yapıyorlar acaba sevdiklerimiz,sevgililerimiz.onlar da bizim için napıyordur acaba diyorlar mıdır?
-mutlulardır heralde.
-onlar da mutlu olsunlar.varlığımızla mutlu olamayanlar yokluğumuzla mutlu olsunlar ki bir zike yarasın gidişimiz.
-yaşanan onca şeye,pay edilen ekmeğe,birlikte ilk defa dinlenen şarkılara,
-ceptekini üleştirmeye,
-ilk aşklara,
-ilk reddedilişlere,
-salondaki çekyatta yattığımız eş dost gezmelerine,
-sırf ucuz olsun diye yediğimiz ketçaplı pilavlara,
-yoklukta içtiğimiz mantarı hep içine düşen şişesinden ucuz şaraplara,
-alayına isyan değil işte,alayının şerefine içiyoruz lan hadi.
-cam cama,can cana.
-şerefe!!
işler güçlerde ahmet kuralla murat cemcir arasında geçen bu rakı muhabbeti insana yazacak başka birşey bırakmıyor.ey siz kalbimi kıranlar hepinizin şerefine.
