Bugünlerde bunalımdayım aslında. Eskiden yaşananlar tekrar yeryüzüne çıkıp mahvediyor bedenimi, ruhumu. Zor hayat gerçekten. Özellikle şu günlerde. intiharı sevdirdi ama bu günler. Canını tehlikeye atıyorsun. Yapamıyorsun. Kalıyosun öylece yoldan geçenlere falan bakıyosun. Olmayan dostlarım geliyor aklıma. Sevipte kavuşamadıklarım. Özlediklerim. ilkokul aşkım. Sevgilim. Beni sevenler. Riskli iş işte kısacası. O an tüm yaşadıkların geçiyor aklından. Her şeyi herkesi bi kenara bırakıp, kıymak istediğinde canına son çare olarak ''bu tarafım zaten bok, diğer tarafımda öyle olmasın'' diye vazgeçiyosun o an. Ama aklında hep bi ölmek isteği.
