gönül almak basit, affedilmek isteyen çabalar, mahçup olan özrünü diler, erdemli olan yanlışını kabul eder konu kapanır, unutulur her şey. ama kimse sizin yaptığınız hatayı hiçbir çaba görmeden kendi içinde halletmek zorunda değil.
Siz sanıyorsunuz ki, salak yerine koyduğunuz insan sonuna kadar size anlayış sağlayacak. Günlerce üzdüğünüz kişi, sizin mutluluğunuz için çaba sarf etmeye devam edecek. Her şeyin bir sınırı var, o sınırı geçtiğiniz an bütün tabuları onarılmayacak biçimde yıkmış oluyorsunuz.
insanların çoğu kaybetmekten korktuğu için, sevmekten korkuyor.
Sevilmekten korkuyor, kendisini sevilmeye layık görmediği için.
Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.
Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için.
Duygularını ifade etmekten korkuyor, reddedilmekten korktuğu için.
Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğinin kıymetini bilmediği için.
Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir şey vermediği için.
Ve ölmekten korkuyor aslında yaşamayı bilmediği için..
beyin size düşünün diye verildi, değişik şeyler deneyimlemeden neden kaçıp dar alanda sıkışıp kalıyorsunuz. düşünün, olmayacak ihtimalleri olacakmış gibi düşünün ve olduğunu varsaydığınız o düşünceden yeni bir şeyler türetin.
deneyin.
özellikle benim çevremdekilere,
çok sığsınız lan. hala ilkçağ mantığı, hala kaba kuvvetle her şey çözülür diye düşünüyorsunuz. hala hem suçlu hem güçlü olabiliyorsunuz, hala sorgulamayı bilmiyorsunuz.
yaşamı bilmiyorsunuz, sevginiz bile sahte. hala nasıl daha iyi sömürebilirim, nasıl daha iyi parazitlik yapabilirim, ondan nasıl yararlanabilirim. çok boşsunuz lan, valla kafanıza vursam teneke sesi çıkacak. bi gidin.
