sevgili emel hocam bana ingilizceyi sevdiren kadın. o her öğretmen gibi bilindik basma kalıplardan tenselerden kurallardan uzakta tamamen kendi stilinle bana ingilizcenin ruhunu öğrettin. sonra öğrenmesi daha kolay oldu. o nurlu simanla seni her gördüğümde içim kıpır kıpır olurdu. hani öğretmenine aşık olan liseliler olur ya daha sonra büyüyünce bu hatıralar akla gelir ve insannın yüzünde hoş bir gülümseme bırakır aynen şu an o durumdayım. şimdi kim bilir nerelerdesin ve hala tükenmek bilmez enerjinle ders anlatmaya ve simalara ışık olmaya devam ediyorsun.
başımda sopa kırmıştın. kulaklarımı ikiye katlar kırardın. parmakların arasına alıp ikiye katlar kağıt gibi ezerdin. çekilir bir köşede ağlardım. nasıl kıyardın lan küçücük çocuğa. ve o minik aklımla niye severdimki seni. seni bikere bile anneme babama şikayet etmemiştim. şimdi düşünüyorum da nasıl bir tatminmiş seninkisi hayvanoğlu hayvan. inşallah bigün elime düşersin de sana insanlık yapma fırstım olur. belki utanırsın. ama teşekkür ederim sayende zehir gibi bir adam oldum.
ömer hoca; daha ilkokul ikinci sınıftayken henüz okumayı dahi yeni yeni sökmüş, okudugumuzu anlamaya çalışıyorken her gün bize risale-i nur denilen kitaplardan sözleri açıp oradaki hikayeleri sırf senin ideolojine, fikirlerine hitap ediyor diye ve bize empoze etmek için her gün her gün okudun ya, seni affetmeyeceğim. yan sınıf beden eğitimi dersinde koşup zıplarken biz senin inandığın dava adamının anlamadığımız hikayelerini dinleyerek geçirdik. hiç mi vicdanın sızlamıyordu. peki anlamadığımızı gördüğün halde neydi o inadın. çok mu mutlu oluyordun devletin sana verdiği yetkiyi, sınıftaki özerkliğini kendi emellerin için kullanırken. şu an ben de öğretmenim. ve başöğretmen atatürk ü örnek ve rehber edinen bir öğretmenim. kulakların çınlasın ömer hocam, istediğin gibi bir birey olmadığım için kendimi tebrik ediyorum. benim öğrencilerim bilim çocuk okuyorlar, sokak hayvanlarına, kuşlara her gün yem veriyorlar, merak ediyorlar, sorguluyorlar, beni bile şaşırtacak derecede azimli ve istekliler. okuldan çıkıp da eve gitmek istemiyorlar, onları dinsiz yetiştirmiyorum, dinci de yapmıyorum, ben cami hocası değilim ben öğretmenim senin anlamadığın yapamadığın öğretmenlik mesleğini içselleştirmiş ve kavramış bir öğretmenim. ve ne mutlu ki seni örnek almayan bir öğretmenim.
hanife hoca ; bir gün bu yazdıklarımı okuycaksın biliyorum ;
3. sınıftayken okul idaresinin çeşitli nedenlerden ötürü istediği parayı getiremediğim her gün beni sınıfa rezil ettin.babamdan para istediğimde ögretmenine 'maddi durumumuz iyi değil' de derdi.beni, her seferinde hor gördün.9 yasındaki bir cocuk için bu tür durumlar oldukça önemlidir . çünkü çocuklar en alakasız seyleri bile önemli sanarlar ve duyguları ona göre hareket eder.ha şimdi fakirmiyiz,değiliz allaha şükür. ama sen bir eğitimci olarak daha insan olabilme vasfından uzaksın.ilkokul bitince siktir oldun gittin,nereye gittin bilmiyorum ama sırf kazandıgım paraları senin götüne teker teker sokmak için zengin olucam orospu çocuğu.
