öğretmenliği sırf maaş almak için yapmamakta olduğuna saygı duyarım (gerçekten o paraya ihtiyacı da yoktu.) fakat insanlığı için aynı şeyleri söyleyemem. (ki kesinlikle insan profili düşük bir insandı.)
çocukların "çocuk"luğundan ve kendini savunma hususundaki yetersizliğinden sonuna kadar faydalanarak, sınıf içerisinde yarım saat boyunca rencide ederek ve aynısı normalde 15-20 yaşında birine yapılacak olsa milletin g*tüyle güleceği tehditlerle kendini kanıtlamaya çalışan ve hayata dair kimi sorunlarının hıncını bizlerden ve 5 yıllık öğrencilerinin velilerinin toplantılarında yüzüne yüzüne kusarak çıkarmaya kalkışan aciz bir zavallıydı kendileri..
hayata dair arzularımdan biri de, seni ömür boyu görmeyecek olmamdır..
haz etmediğim insanların yüzüne gülüp, karşısında gerçeklik payı düşük cümleler kurmak; hoş bir durum olmayacaktır çünkü benim için..
Bana kitap alışkanlığı kazandırmadığın için , üşengeçliğin yüzünden 1 yıl mezuna kaldım ulan insafsız.
Sonrada arkadaslarının yanında talebem tıp kazandı diye hava atarsın nerede o 10 sene önce kulağını kanattığın spastik yerine koyduğun çocuk??
ali hocam okursanız kusura bakmayında;
bizi okuturken sanırım 55 60 yaslarındaydın. sigara kullanıyordun ve bunu gozumuzun onunde yapıyordun. derslerde bizi hep bahceye cıkarıp salıveriyodun sayende ilkokuldan hicbir şey anlamadım. zaten dersleri anlatırkende nefesin daralıyor, dislerinin sarılıgı midemi bulandırıyordu. ha bi keresinde beni dövmüştün. sebebini hatırlamıyorum ama 9 yasındaki bi cocuk en kotu ne yapabilir hocam? kısacası hocam emeklerini icin sagolun ama hocam verdiginiz egitim hic bi s*ke yaramadı.
Hey gidi hey güzin öğretmenim. Sizi be kadar aradım bir bilseniz. Hiçbir yerde bulamadım. Bir görüp o güzel ellerinizden öpmeyi o kadar çok isterdim ki.
Ulan insan müsveddesi! ulan az dayağını yemediler senin. çocukları tekme tokat yerlerde döverdin. beni de bi' hırpaladığın oldu tabii, ama bazılarımıza abandıkça abandın. sonra bir kere şikayet geldi de, hepimiz korkudan inkâr ettik. o zaman inkâr eden aklıma çakayım. ama işte çok küçüktük, birinci sınıf. zaten hayat ağzıma sıçmış, bir de seninle mi uğraşacaktım?
ulan o bi' tane çocuk vardı, kafadan biraz rahatsızdı galiba. o'ndan ne istedin lan şerefsiz? kendi çocukların gibi zengin veledi mi sandın bizi a kahpe! ulan sen kimsin bize el kaldıracak? çok sinirliyim sana karşı. bir de öğretmen olacaksın! gece gece ağzımı da bozdurdun. olmayan vicdanına bilmem ne yapsınlar senin. şeref yoksunu adi karı!
Sevgili ramazan dÜndar ve sami koyuncu hocam;
Sizler bana bir ÖĞretmenden daha yakın, bir babadan farksızdınız. Sizleri hiÇ unutamadım. Hala okulun ÖnÜnden geçtikce içim bir cız eder, gÖzlerim dolar. Şimdi nerelerdesiniz, napıyorsunuz acaba. Tekrardan sesinizi duymak ve o huzur veren cemalinizi gÖrmek Çok isterdim. Sizleri Çok seven ÖĞrenciniz b...
bir bölme işlemini yapamadığımız için nasıl çektin kulaklarımızdan koparırcasına, çarpım tablosunu yarım yamalak ezberlediğimiz için nasıl attın o tokatı suratımıza, tenefüslerde sınıfta koştuğumuz için nasıl attın o tekmeleri, en ufak bir itira... nasıl da korkuttun bizi notla... şiddetin dozunu sende öğrendik hocam... kulağın kopmaktan, bacağın kırılmaktan kıl payı kurtulmasını senden öğrendik. o ufak bedenlere uyguladığın ağır şiddetin hasarını senden öğrendik.
ne büyük tesadüftür (!) ki soyadlarımız bile aynıydı öğretmenim *
5 yıldızlı özel matematik sorularında ilk yapan 3 kişiden biri olamayıp, 4. Falan olduğumda siz yıldız vermediğinizde tüm gün küsüp yaptığınız yemekleri bile yemiyordum evet hep tripti onlar.
Aslında o kadar yaramaz da değildim alt tarafı okulun basket potasına tırmanıp tepesine otururdum, çelme takardım, yüksek bir yere çıkıp geçen insanların kafasına tükürürdüm, bir kaç kere de taşla etraftaki evlerin camını kırdım ama hep tatlı yaramazlıklardı bunlar. Sıra dayağında sınıfta dayak yiyen tek kız bendim, bu yaramazlıklarımdan dolayı mı yoksa diğer çocuklar haksızlık oldu derler diye mi hep ben dayak yerdim?
Her teneffüs elinizde poğaça ile "hadi kızım" diye ardımda dolanırdınız, hatta birinde bu şekilde merdivenlerden düşüp liflerinizi kopardınız 1 ay alçı ile okula gelmiştiniz. O gün bugundür hala pişmanım o poğaçayı yemediğime.
Taso manyağıydık öğretmenim napalım, ben de elimdeki fazla tasoları sırf eğlencesine sınıfın yakısıklısı murat, volkan, çağrı, selahattin, armağan ve aykuta yağmalamıştım. Salaklar 5 taso için birbirlerine girdiler, en son yine dayak yiyen ben oldum valla suçum yoktu örttmenim.
Bir de bitirmezseniz karne yok dediğiniz ahmet buhan ve adım adım kitaplarını arkadan geçirdim ben. Farkedip kitabı bir yedirmediğiniz kalsa da inatla çözmedim, banane ki ya.
Nursele gıcık oluyordum ve matematik sınav kağıtlarını siz uyuduğunuzda yataktan kalkıp, değiştirdim. Aptal 80 alıp ağlamıştı.
Hıı en çok hoşuma giden de diğer çocuklar tahtayı geçirirken kaçamakca bana attığınız öpücüklerdi öğretmenim.
Sınıfta karıştırıp arada "anneeeaa ben çözdüm, bakar mısınız" desem de artık karıştırmıyorum annecim iyiki 5 sene ben senin öğrencin olmuşum. Senin sayende şuan tıp okuyoruz ve inan ki çocuklarını kolejlerden alıp sana veren veliler çok haklı. Keşke benim çocuğumu okutana kadar emekli olmasan...
birinci sınıfın başlarında 'kapı' yazarken k'lerin sapı eğri olduğu için 'bunlar neden eğri lan!' diyerek hayatımda yediğim o en sert tokadını unutmadım. unutacak gibi de değilim.
feriha hocam ellerinizden öpüyorum ama esra erol'a çıkıp da koca aramak nedir yahu? hiç yakıştıramadım gerçekten. siz ki müzik ve din derslerinde bile bize matematik işleten, tudem türkçe sorularıyla yazılı yapan, öğrencilerinin bir çoğu çok iyi üniversitelerde olan efsanesiniz. olmadı.
