hanife hoca ; bir gün bu yazdıklarımı okuycaksın biliyorum ;
3. sınıftayken okul idaresinin çeşitli nedenlerden ötürü istediği parayı getiremediğim her gün beni sınıfa rezil ettin.babamdan para istediğimde ögretmenine 'maddi durumumuz iyi değil' de derdi.beni, her seferinde hor gördün.9 yasındaki bir cocuk için bu tür durumlar oldukça önemlidir . çünkü çocuklar en alakasız seyleri bile önemli sanarlar ve duyguları ona göre hareket eder.ha şimdi fakirmiyiz,değiliz allaha şükür. ama sen bir eğitimci olarak daha insan olabilme vasfından uzaksın.ilkokul bitince siktir oldun gittin,nereye gittin bilmiyorum ama sırf kazandıgım paraları senin götüne teker teker sokmak için zengin olucam orospu çocuğu.
ömer hoca; daha ilkokul ikinci sınıftayken henüz okumayı dahi yeni yeni sökmüş, okudugumuzu anlamaya çalışıyorken her gün bize risale-i nur denilen kitaplardan sözleri açıp oradaki hikayeleri sırf senin ideolojine, fikirlerine hitap ediyor diye ve bize empoze etmek için her gün her gün okudun ya, seni affetmeyeceğim. yan sınıf beden eğitimi dersinde koşup zıplarken biz senin inandığın dava adamının anlamadığımız hikayelerini dinleyerek geçirdik. hiç mi vicdanın sızlamıyordu. peki anlamadığımızı gördüğün halde neydi o inadın. çok mu mutlu oluyordun devletin sana verdiği yetkiyi, sınıftaki özerkliğini kendi emellerin için kullanırken. şu an ben de öğretmenim. ve başöğretmen atatürk ü örnek ve rehber edinen bir öğretmenim. kulakların çınlasın ömer hocam, istediğin gibi bir birey olmadığım için kendimi tebrik ediyorum. benim öğrencilerim bilim çocuk okuyorlar, sokak hayvanlarına, kuşlara her gün yem veriyorlar, merak ediyorlar, sorguluyorlar, beni bile şaşırtacak derecede azimli ve istekliler. okuldan çıkıp da eve gitmek istemiyorlar, onları dinsiz yetiştirmiyorum, dinci de yapmıyorum, ben cami hocası değilim ben öğretmenim senin anlamadığın yapamadığın öğretmenlik mesleğini içselleştirmiş ve kavramış bir öğretmenim. ve ne mutlu ki seni örnek almayan bir öğretmenim.
başımda sopa kırmıştın. kulaklarımı ikiye katlar kırardın. parmakların arasına alıp ikiye katlar kağıt gibi ezerdin. çekilir bir köşede ağlardım. nasıl kıyardın lan küçücük çocuğa. ve o minik aklımla niye severdimki seni. seni bikere bile anneme babama şikayet etmemiştim. şimdi düşünüyorum da nasıl bir tatminmiş seninkisi hayvanoğlu hayvan. inşallah bigün elime düşersin de sana insanlık yapma fırstım olur. belki utanırsın. ama teşekkür ederim sayende zehir gibi bir adam oldum.
sevgili emel hocam bana ingilizceyi sevdiren kadın. o her öğretmen gibi bilindik basma kalıplardan tenselerden kurallardan uzakta tamamen kendi stilinle bana ingilizcenin ruhunu öğrettin. sonra öğrenmesi daha kolay oldu. o nurlu simanla seni her gördüğümde içim kıpır kıpır olurdu. hani öğretmenine aşık olan liseliler olur ya daha sonra büyüyünce bu hatıralar akla gelir ve insannın yüzünde hoş bir gülümseme bırakır aynen şu an o durumdayım. şimdi kim bilir nerelerdesin ve hala tükenmek bilmez enerjinle ders anlatmaya ve simalara ışık olmaya devam ediyorsun.
ahmet öğretmenim , hani sınıfın en işe yaramaz , haylaz , şımarık çocuğu saffet benim ders çalışmamı engelliyor diye ona tokat atmıştım ya hani ondan sonra sınıfın kızları hemen seni çağırmışlardı sende sinirli bi şekilde gelip beni bir kere dinlemeden bana tekme tokat saldırmıştın ya hatta sınıf yetmemişti sana öğle arası vakti beni sınıftan koridora çıkarıp orda devam etmiştin küfürlerine , tokatlarına senin yüzünden tüm okula rezil olmustum hani sonra babam okula gelmişti özür minnet sözde affettirmiştin kendini heh hatırladın dimi.. affetmedim seni ahmet öğretmen 15 sene geçti üzerinden hala affetmedim ve affetmiycem hatta bi itirafta buluniyim mi sana ahmet öğretmen ertesi sene bayramda eline öpmeye gelmiştim ya heh işte o zaman senin elini öptükten sonra sinemaya gidicektik arkadaşlarla yoksa gelmezdim annemlerden izin alabilmek için seni kullandım . noldu bozuldun mu evet seni kullandım al buda itiraf.
çok sopanı yedim malum daha 80'ler bitmediğinden dayak hala cennetten çıkmaydı. ama senin kadar hiçbir kadını sevemedim sevgili öğretmenim. umarım mutlusundur.
sevgili örtmenim eylül'ün başını yazı tahtasına monte ettiğin günü unutmadım allah belanı.. neyse sakinim. yav o değil de kimse de allah razı olsun hocam seni çok severdim ailecek takip ediyoduk seni falan dememiş.
ilkokulda sınıf öğretmenim olan tüm öğretmenlerim sizlere sesleniyorum. ilerde bizlere hatıra olsun diye neden biriniz akıl edip de sınıfça fotoğrafımızı çekmediniz. çok mu zordu bunu yapmak. dergi parası, test parası cart parası curt parası istediğinizde ertesi gün getiriyorduk, çektiğiniz fotoğrafların parasını da elbette verirdik. fakirdik ama birinden bir şey aldığımızda karşılığını veremeyecek kadar da fakir değildik. şimdi millete bakıyorum herkesin ilkokul yıllarına ait en az 20 tane fotoğrafı var benim ise bakıp da gözlerimin dolacağı, hasretle, özlemle bakabileceğim tek bir fotoğrafım yok. bunun sorumlusu olarak da sizleri görüyorum ilkokul öğretmenlerim. sene 91-95 arasıydı. bir adet 36 lık poz kaç paraydı be öğretmenlerim. ama sağolun bana bir şey öğrettiniz. sayenizde şimdiki öğrencilerimin bir dünya fotoğrafı var. hem de sıradan fotoğraflar da değil, sanatçı edasıyla çekilmiş, neredeyse ödül alacak profesyonelce çekilmiş fotoğraflar. siz bana yaşatmadınız bu duyguları ama ben öğrencilerime yaşatacağım. yeni nesil sizin değil benim eserim olacak.
okul içerisinde çok samimi içten sıcak bir ortam okul dışında ise öğretmenimizi gördüğümüzde nutkumuz tutulur hal hatır soracak olsa iki kelimeyi bir araya getiremez bir an önce oradan uzaklaşmak isterdik. bunu korktuğumuzdan falan değil sadece saygıdan dolayı yapıyorduk. şu gün olsun ne zaman görsem ve konuşmaya başlasak içimi bir heyecan kaplar konuşmaya tedirgin tedirgin devam ederim.
selim hocam:ilkokulda beden derslerinde yan sınıfın da aynı saatte bedeni olduğu için bizi bedene çıkarmayıp hep matematik dersi işlediğimiz için sınıf maçlarında onlara hep yeniliyorduk.
