Mutsuzlukla mutlu olmaya basladim.
umrumda olanın umrunda olmadigimi gordukten sonra daha ne denir onu da bilemiyorum
abartiyor muyum diyorum da kendime...
yok be.. bu zamana kadar agzima sicmisim, sicmislar. Hakli olan benken ustelik.
Ben masumum gardas
gonul rahatligiyla soyluyorum ki ben masumum.
peki suan neye etkisi var
hicbir seye
gercekleri gormus olmak, acima aci katmaktan baska bir seye yaramadi.
Dagdan inme ayilarin temelli cahiliyetine vizeyle karsilik verildi, kondular getirdi betonu, basbakan bir metro yerine dogami geriye ver!...
kulturum pic oldu, ozur dilekce ver!...
Ben yarindim ancak aldiniz elimden bugunumu. Kimligimden utanir oldum,
Turkiye burasi degil, hep sefil bakislar onumun dokuzu psiko bunalim 24 saatte 3`lu cevirir sen-olum-kalim!...
Dunya keranesinde bakire degilsin, tecavuz edenler var
Gozlerim de sagnak yagista, kalbim krizin bekcisi olmus
Yak da ver sigarama derdimi anlatayim, duman olsun bu rapim
Ben caresiz avare gezerken,gozyaslarim yaslanir oldu.
Yüzü hem çirkin hem sevimsizdi. Çiçek bozuğu, fena sürülmüş bir tarlaya benzeyen, koskocaman bir surat. Yanakları şiş, burun inadına küçük, dudakları kalın ve iki tarafından eski minyatürleri hatırlatan, çeneden uçları aşağı doğru sarkan, uzun, sarı bıyıklı. Gözleri, belki bir ölü kadar hareketsiz ve cansız duran yüzünde etrafını en çok rahatsız eden şeylerdi: Şiş kapaklar arasında tehlike işareti gibi ışıldayan iki sarı ışık.
