bu başlığı görünce aklıma can yücelin şiirinden bir kısım geldi..
fark etmeli
Henüz Bebekken 'Dünya Benim!' Dercesine Avuçlarının Sımsıkı Kapalı
Olduğunu, Ölürken De Aynı Avuçların 'Her Şeyi Bırakıp Gidiyorum
işte!' Dercesine Apaçık Kaldığını
Fark Etmeli.
ellerimizle ilgili tek bunu bilsek yeter herşey apaçık ortada..
sözlük erkeklerinden, aslında abaza olanlarından şöyle hisli birkaç satır döktürmesini beklediğim yazı. bir teşekkürü hak ettiğine inanıyorum arkadaşlar ellerinizin.*
kişinin ellerine söylemek istediklerini yazdığı yazıdır.
doğduğum günden beri iyi ya da kötü her iş için seni kullandım. seninle öğrendim dokunmanın, hissetmenin ne demek olduğunu. üşümeyi, sıcaklığın kıymetini en çok sen öğrettin bana. sevdiklerime seninle daha da yakın oldum. yeri geldi çamura soktum seni yeri geldi en güzel sabunlara. ama haketmediğin şeylerde yaptım ben. hiç dokunmamam gerekenlere dokundum seninle. kendi suçuma seni de ortak ettim hep. söz, bundan sonra hungarca yıkamayacağım seni. tırnaklarımı derinden kesmeyeceğim, oje sürerken de taşırmayacağım kenarlarına. cipsten sonra da yalanmaya maruz kalmayacaksın artık. ha tutunacağın eli de daha dikkatli seçeceğim merak etme. affet beni ellerim akıllandım ben...
