çok seviyorum seni be babam, ama söyleyemiyorum işte.
senin de beni sevdiğini adım gibi biliyorum, sonuçta baba oğul değil miyiz?
ben daha ilkokul ikiye giderken öğretmenler günü gelmişti de öğretmenime hediye almak istiyorum dediğim de param yok oğlum demiştin bana, çok üzülmüştüm be baba. öğretmenler günü elim boş gitmiştim okula, başım önümde. hediyesini almış gelmişti herkes oysaki; kalemler, kitaplar, çiçekler, kravatlar... sadece benim hediyem yoktu galiba.
sen o sıralar değirmende çalışıyordun, eve geldiğinde her yerin bembeyaz oluyordu undan dolayı. günlük ya 10 lira kazanıyordun ya da 15 lira, ama yetiyordu bize, mutluyduk.
işte o öğretmenler günü ben yüzüm asık sırada beklerken değirmenin tekneli motosikletiyle okulun bahçesine gelmiştin. motosikletin seni tüm okulda duyuluyordu, tar tar tar... anladım senin geldiğini hemen baktım sana, yine her yerin bembeyazdı sanki ak sakallı dedeye benziyordun. beni arayan gözlerin çabucak buldu beni, yanıma geldin, bana bir poşet verdin, ''al oğlum öğretmenine ver.'' diye. çok sevinmiştim, çok mutlu olmuştum. hediyeye hiç bakmadan vermiştim öğretmenime ve hiç bir zaman da öğrenemedim ne olduğunu. sana teşekkür etmemiştim veya edememiştim bugüne kadar, o aklıma geldi bugün.
yirmi yedi yıl sonra ilk defa bugün seni "babam" gibi hissettim.
yanımda olduğun için, ilk defa beni dinlediğin için teşekkür ediyorum,
ama geri getiremeyeceğin yıllarım hala küskün sana.
sen hep o kadına inanmayı tercih ettin halbuki senin kanından olan bendim.
umarım artık....
Çok kızdım sana, çok kavga ettik. Günlerce konuşmadığımız oldu. Ama benin zayıf noktam sensin sanırım. Çocukken anne değil ''baba'' diye ağladığımı hatırlıyorum. Eve 5gibi geldiğini hep camdan beklediğimi. Ne kadar güzel şarkılar dinlediğimizi.
Hiç istediğin gibi biri olamadım, sen pes etmedin, ben de etmedim hep kendim oldum. Senin bilmek istemeyeceğin şeyler yaptım, olma benim gibi dedin, oldum. Senin kızınım. Siyasi şeylere de daldım, sigaraya da, alkole diğer şeylere de. Armut dibine düşer işte. Söz verdim tutmadım. Ne olursa olsun sen hala arkamdasın. Hala beni korumaya uğraşıyorsun.
Sen abinden farklısın dedin hep, sen benim gibisin ama olma böyle dedin, ben aile bile kuramadım bu kafayla dedin hep, olsun.
Senin gibi olmaktan gurur duyuyorum. inandıklarımın peşindeyim, sevdiğim şeyleri kendimi vererek yapıyorum. Saplantılarım var, inatçıyım. Zamanı gelince tıpkı senin gibi kaçıyorum.
iyi ki senin gibiyim ama. iyi ki annem gibi değilim. Senin gibi olmayı, ben olmayı seviyorum. Değişmeyecek.
Ama ben de benim gibi kızım olsun istemezdim. Sağlık olsun.
her gece rüyamda seninle kavga etmekten, güne berbat bi şekilde başlamaktan inan çok yoruldum. bir süredir görüşmüyoruz ama bir şeyleri aşabilmiş sayılmam misal halen etrafımızdaymışsın gibi huzursuzum, endişeliyim. onca yıl nasıl yerleşmişse bu his kurtulamıyorum. o kadar büyük bi eksiklik ki bana yaşattığın nasıl geçeceğine dair hiçbir fikrim yok.
Bu da gol değil baba. Benim kaderim nasıl sen görüyorsundur. neyse bence de siktir edip poz vereyim Üzülüyormuş gibi çeksinler. Evet kızının iyi bir tiyatrocu olduğunu biliyorlar aynı perdede hem aşifte dokturu hem umarsız polisi senin kızın oynadı.
Beni sevmeme nedenini anlayamiyorum. Sorun annem mi? 4 sene once olmesinden beni sorumlu tuttugun icin mi? Yoksa bana bakmanin artik zor gelmesi mi? istedigini yapmayinca beni yapmam icin zorluyorsun, itip kakiyorsun ama sen hala benim babamsin. Vazgecemem ki ben senden. O kabullenemedigim, bana annemi hatirlatan sevgilinle evlensen de sen yine de benim babamsin. Senin de beni derinlerde bir yerde sevdigini biliyorum...
hep üniversitede kal oku okuyabildiğin kadar derdin. ''amaan baba ben bıktım okumaktan.''derdim, üzülürdün.
birkaç aya istediğin oluyor başlıyorum işe. mutlu falan değilim. sen görseydin mutlu olurdum, benimle övünseydin, sana neleri araştırdığımı, nelerle uğraştığımı eve dönünce anlatabilseydim...adam akıllı bir ünvanı soyadıma ekleyebildiğimi görseydin...
ah babacığım seni çok özledim. ben hala yaşıyormuşsun gibi hissettiğimden mezarına gelemiyorum alışamadım üzülme ne olur...
O, görür diyorlar görürsün değil mi?