hayatımın her anlamında en tepesindesin, bugün'e kadar hep yanımdan ol, 1 dediğimi 2 etmedin. Hep sana layik bir evlat olmak için çabalıyorum. Ve bunu'da sanırım sayende başarıyorum. Sen olmazsan hayatımın anlamı olmazdı peder bey.
ben sana ne yaptım be baba? daha doğmamışken sana nasıl bir kötülük ettim kalu belada kalabalıkken omuz attımda özür mü dilemedim ne yaptımda beni dünyaya getirdin. eline ne geçti yani
her para istediğimde utana sıkıla istediğim ama ne kadar sıkıntıda olursan ol, cebindeki son paranda olsa çıkarıp verdiğin için, arkadaşlarının yanında mahçup olmasın diye hiçbir şeyi eksik etmediğin için teşekkür ederim baba. büyüdükçe daha çok anlıyorum halinden, daha çok anlıyorum değerini. ben öleyim sen yaşa babam.
Bu kadar yazılanları okudum ve babacım senden 2 ricam var ocağa gitmeme karışma ve param bitti para ver sorma ne yaptın diye parfüm kitap sigara yada başka şeylere harcamadım emin ol biliyorsun ki içine kapanık bi çocuktum küçükkende sevgisiz büyüdüm belkide tek sorun bu benim çevrem geniş ama kimsesizim artık ben mutluluğu unuttum.. Siyasi yönden tarafıma karışmada ilgi alanım üzerine daha da aktifleşim. Bırakta türkmen kandaşlarıma elimden gelenin fazlasını yapayım saygılar ve sevgiler babacığım o para meselesini de unutma bak.
çok özledim ben seni. niye gittin niye. neden... hani küçükken kardeşimi maça götürcektin ya amcam ve kuzenim de gitcekti. ben de anneme beni amcamlara götür ben de burcuyla oynuyayım o zaman demiştim de annem de hayır olmaz demişti ve ben odama gidip ağlamıştım. sen de yanıma gelip benim ağlamama dayanamayıp ağlamıştın hani. sonra burcuyla beni de götürmüştünüz maça. onu unutamıyorum babam. unutamıyorum. ağlamanı unutamıyorum, sesinin titremesini. bana kıyamamaıştın. ama sonra neden kıydın da gittin. çok özlüyorum ben seni. bugün de aklıma geldin işte. ağlıyorum şimdi gel de beni de götürsene şimdi de. şimdi niye beni götürmüyosun. bazı aptal insalar babaları sağken kıymetini bilmiyorlar. babalarından nefret ediyolar. ben de onlardan nefret ediyorum. hepsinden iğreniyorum. haklı olanları da var ama bazılarının nedenleri çok saçma baba. (babalarından dayak yiyen ve azar işiten ve bu yüzden babasını sevmeyen aptalları diyorum, baba bizi de döverdi ama işe yaradı işte akıllandım. sayesinde iyiyi kötüyü biliyorum. ha bi de onu bunu almadığı için, sürekli kendisine hizmet ettirdiği için babasını sevmeyen aptallar. ) onların da çocukları onları sevmez umarım. ben şimdi annemi de kaybetmekten korkarak yaşıyorum, 6 yıldır böyle bu. belki de görüyosundur beni. biliyosundur zaten. hani yunuskentte otururken salonda tekli koltukta oturuyodun. ben sana sarılmak istemiştim ama sen beni itip hayır demiştin ya. ama rahatsızdın kalbin rahatsızdı o yüzden istememiştin. küçüktüm anlamamıştım çok kırılmıştım üzülmüştüm. sonradan anlasam da yine de içimde kalmıştı. biliyosun ygsye girdim geçtiğimiz haziran mı ne unuttum. sınavdan bi kaç gün önce rüyamda gördüm seni. o anı gördüm sana sarılmak istediğim anı. o koltukta oturuyodun ve bu sefer sarılmıştın bana. bi yandan da senle yazışıyorduk internetten çok saçma bi şekilde, rüya işte. gelicem tekrar yazmıştın. hayatımdaki en ve tek anlamlı rüya buydu be baba. en güzel rüya. uyandıktan sonra anneme anlatmakta zorlandım ama anlattım. ve o kadar çok ağladım ki, o kadar mutlu oldum ki. bana bunu gösterdiği için allahıma binlerce kez teşekkür ederim. annemden başka kimseye anlatamadım. insanların bana acımasını istemiyorum. ama annem acımaz, anlar. mezarına gelemiyorum annemle beraber. annemin ağlamasına dayanamıyorum baba. çok üzülüyorum anneme. şimdi ben istanbudayım. annem evde tek baışna. gerizekalı kardeşim olacak varlık bilgisayarın başından kalkıp da annemle konuşmuyodur ki. kalkmasında gerçi, anca ergen tripleriyle üzüyo annemi. ergen tribi demişken. senin ilk kalp krizi geçirdiğin gün. o gün keşke alah belamı verseymiş, dilim kopsaymış da o sabah dershaneye giderken sana ergen tribi atmasaymışım babam. sözde çok büyüğüm ya - hepi topu 12 yaşımdayım küçük bi gerizekalıymışım daha - büyümüş havalarına girip sana ben kendim giderim gelme sen demiştim. sen de rahatsızdın, kızarsın diye rahatsızsın git dinlen demiştim. ne kadar da aptalmışım. ama sen iyi ki gelmişssin babam. iyi ki beni dinlemeyip gelmişsin. şimdi üniversiteye bile bırakmanı isterdim. onun için senden özür dilerim. çok aptalmışım. o sabahtan sonra seni bi daha göremiyceğimi bilmiyordum ki ama. 1 ay komada olmak üzere 6 ay yoğun bakımda yattın. annem her gün senin yanına gitt. ben hep iyileşceksin umuduyla bekledim. hepimiz bekledik. o 1 ay sonra uyanman mucize gibiydi. annem senin fotoğraflarını atıyodu. reşit olmadığımız için yoğun bakıma giremiyorduk. göremiyordum seni. sen hastanedeyken annem sana bizim fotoğraflarımızı götürüp belki konuşursun umudyla sana bizi anlatıyodu. fotoğraflarımızı koyarız başucuna diye sana çerçeve almıştım yılbaşı hediyesi olarak. o çerçeveyi ben kullanıyorum şimdi baba. yurduma getirdim. ha bi de bildiğin gibi resme yetenekliyim ben de. annem hep senin resmini çizmemi istiyo. ama çizemem ki baba. ağlamaktan çizemem ki. o kağıt gözyaşımdan delinir gider. bunları yazarken de deli gibi ağlıyorum şu an ama anlatmak istiyrum artık. içime atmaktan bıktım. kaldıramıyorum. kimseye anlatamıyorum. kimseyi üzmek istemiyorum. en azından burdakiler beni tanımıyor. iki kişi dışında. büşra ve emre. okuduysanız sizden ricam bunun hakkında benle konuşmamanız. bi kaç saat sonra ağlamam geçer ve unuturum. tekrar hatırlamak istemiyorum. neyse baba seni çok özledim ben. çok özledim. aşırı derecede özledim. ha bir de bak ne anladım. ilk çizdiğim desen sendin. ayağın kırılmıştı da otururken çizmiştim seni. o resim kayıp şimdi. keşke bulabilsem ama ondan sonra 3 kere taşındığımız için imkansız. neyse işte seni çok özledim.
ed edd eddyt: bi de bu yazıda bahsi geçen burcu var tabi. sen de bana bundan bahsetme olur mu? kimseye de okutma.
herkes babasını özlerken ben senden sadece nefret edebiliyorum. sadece 23 kromozom olarak görseydim bile seni nefret etmezdim. ama bunu aşmaya çalışıyorum biliyor musun çünkü nefret de bir duygu ve öyle ki en ağırlarından duyguların. benim için en iyisi sana karşı hiç bir şey hissetmemek olacak. lanet okumak beddua etmek gibi bir niyetim de yok. neden mi? o da kendimi düşündüğümden bela okursan döner başına gelirmiş ya o misal. yoksa düştüğün en pis hallerde yalancı ailen bile yanında yokken miller ötesinde her gece seni düşünüp ağlayan bendim. hayallerimde seni kurtarıp duruyordum. ama neden ki? beni oyuncak alma bahanesiyle kendi annemden kaçırıp lanet olası ülkende sakladığın, babaannemi bana anne yaptığın, herkesin elbiselerime kadar yolduğu düdük ettiği insan benim. fotoğrafım var elimde o güne ait ve o fotoğrafı gördüğüm her zaman gözlerim hala yaş dolar, halime acıdığımdan sanma , sana acıdığımdan, öz evladını nasıl annesi varken yetime çevirebildiğinden, gözlerinin içi parlaması gereken masum küçük bir çocuğun yıkıcı mutsuzluğundaki bakışlarından. ve düşün ki bir anne en güvendiği insanın ellerindeyken kaçırılsın yavrusu, bir anda dünyası yıkılsın, bir iz bir haber alamasın. işte sen bu kadar lanet bu kadar kahpe bir insansın.bu sözlere ayrılan zamana bile değmeyecek bir hayvansın ama ben içimi dökmek istiyorum artık. ve annemin zehir gibi geçen bir buçuk yılı sonunda beni bulup mutluluğuma kavuşturması ( cebinde beş kuruş para olmadan kızı için kurduğu yepyeni bir hayat, sahi cebinin gani gani dolu olmasına rağmen beni geri verebilmek için annemin tüm parasını alman unutulamaz değil mi ). inan sensiz büyümek benim için eksiklik olmadı ve iyi ki sen yoktun da bu huylarına gözlerimle şahit olmadım. sen on beş yıl görmediğin evladınla ilk defa bir araya geldiğinde ve ahlaksız akrabaların kızının kollarını kan revan içinde bırakma derecesine kadar kızına el uzatabildiğinde, onların dolduruşuna gelip bir tokatı da ben savurayım diyebilecek ve bunu yapabilecek kadar insanlıktan uzak bir yaratıksın, soyunuzun mutasyonudur belki de. ya yine iyi ki bunlar olmuş ki ben ve annem hayata sağlam basan güçlü insanlarız. hani başına ufacık bir şey geldiğinde " benim çok büyük sorunlarım var anlayamazsınız" diyenlerden, başarısızlıklarını büyüttükleri ufak sorunlarına bağlayanlardan değiliz, aksine tüm zaferlerimiz bu aptal karanlık hikayenin sayesinde biliyor musun? tüm sıfatların yerin dibine girsin çünkü onlar bile seni insan yapmaya yetememiş. umarım sana hiç bir duygu beslemediğim günler de gelir. ve o günlerden birinde olur da pişman olursan olur da gelir bir kuru özür bile dilersen işte o an seni reddedip vicdanınla baş başa bırakıp içindeki kurdun çok geç gelmiş olan son insanlığını da yemesi beni çok rahatlatacak. sana hayatında mutluluklar falan dilemiyorum çünkü sen ancak ve ancak mutsuzluğa mahkum bir insansın çünkü sen sevgi nedir bilmeyen bir yaratıksın. paranın, sahte dostluklarının, yalandan ailenin içinde boğul. belki sersefil kalıp insanlığına dönüp içini yediğin günler de gelir, ilahi affın için bir sebep olabilir bile ama bil ki şu hayatta seni hiç bir zaman affetmeyeceğim "baba"...
benimkisi biraz hüzünlüdür.Ailenin büyük ve erkek çocuğuyum babam bizi terk ettiğinde 10 yaşındaydım.Çoğu erkeğin özgüveninin dibine indiğinizde babasıyla olan ilişkilerine bakılır.Ben babamdan öğrenmem gerekenleri,esnaftan,akrabalarımdan ve deneyleyerek öğrendim.12 senedir babasız yaşıyorum ve size bu hissin metaforuna dair biraz bilgi vermek isterim.insanlar yaşamının üçte birlik döneminde yapısal olarak aileye,maddi ve manevi bir şekilde ihtiyaç duyar.Ben tek taraflı büyüdüğüm ve bu şekilden dolayı hayata karşı hep eğik durdum,boyun eğdim.Belki hayata karşı bezgin davranabilirdim,bahanem hazırdı.Ceramesini fazlasıyla çektim elbet,ama bir olsun o adam içimden hesap sormak geçmedi.Çünkü bunu yapacak cesaretimi bile bana vermemişti.Daha iyi bi örnek olucak belki ama ben hep o arka sırada süklüm püklüm oturan,sesi soluğu çıkmayan utangaç,esmer bir çocuktum yakışıklıda değildim.Şimdi beni daha iyi düşünün.Bi başarım yok,bi babam yok,onunla geçirdiğim vakit yok,cebimde koyduğu o gururlu harçlık yok,beraber gittiğimiz bi maç yok,ondan yediğim bi tokadım yok.Ama hayattan yediğim tokadı size yiğitçe gösterebilirim.
Kısa ve net baba, biraz daha yaşaman için ömründen 5 yılı gözümü kırpmadan sana verebilirdim. Masmavi gözlerinle, küçükken sen eve geldiğinde süleyman demirel babam geldi deyip makara yaptığımız kel kafanla hiç gözümün önünden gitmiyorsun. Henüz bir yıl bile olmadı sen gideli ama çok özlettin kendini.
iyisin hossun babamsin. ama bu kizina az daha aciyip cebini fazladan fazladan doldursan fena mi olur? seni cok seviyorum babam. ha birde annemi dinleme. amaci tartisma cikarmak.
