Ben bu yazıyı sülaleme yazdım diye başlık açında içinizi oraya dökün, bu anama bu babama bu da nineme derken karşı komşu içinde başlık açacaksınız diye korkuyorum.
biliyorum zor günler geçiriyorsun. eşin kanser. son 5 yıldır her şeyle tek başına mücadele etmek zorunda kaldın. ailece ne kadar yanında olmaya çalışsak da ateş düştüğü yeri yakıyor. bazen ayakta durmakta zorlanıp isyan ediyorsun. haklısın da. hem çalışmak, hem hastayla uğraşmak, bir çocuğa hem anne hem baba olabilmek çok zor. kendi hayatım izin verdiği ölçüde yanında olmaya çalışıyorum ama biliyorum ki dert çekenin. biliyor musun senden çok şey öğreniyorum. bazı zamanlar kendinden vazgeçebilmeyi, direnmeyi, koşulsuz sevmeyi...
hatırlıyor musun küçükken akşam olduğunda evlerin ışıklarını seyreder, tüm insanların mutlu olduğunu düşünürdük. öyle olmadığını babam annemi terkedince anlamış, o gün büyümüştük. belki de birbirimize olan aşırı bağlılığımız bu yüzdendi. başka kimsemiz yoktu. terkedilmekten, kaybetmekten çok korkuyorduk. bu yüzden birbirimize daha çok sarılıyorduk. annem, sen ve ben. bu hayatta birbirini hiç bırakmayacak, hiç yaralamayacak üç kadın düşerek, kalkarak ama öğrenerek geldik bu günlere.
bugün doğum günün..
o kadar çok şey söyleyebilirim ki sana dair. ama kelimeler yetersiz kalır. sen benim dertlerimi dinlerken asla sorgulamayan, benimle gülen, benimle ağlayan, her koşulda yanımda olanımsın. iyi ki varsın, iyi ki ablamsın.
zor günler geçiriyorsun. eşin kanser. maddi manevi dardasın. o kadar üzülüyorum ki. ama elimden gelen sadece yanında olabilmek, güç vermek...
biliyorum gülmeyi unuttun. herşeyle tek başına mücadele etmekten yoruldun. benim neyim varsa senin biliyosun. sen benim çocukluğumsun, gençliğimsin. en yakın arkadaşımsın. düşersem yargılamadan ayağa kaldıracak tek insansın. geçicek bu günler biliyorum. kara bulutlar birgün dağılacak. sadece diren.
hayatta kalsaydin ve seni taniyabilseydim hayatim eminim daha guzel olurdu belkide erkenden Gitmen senin icin Daha hayırlı olmuştur bilinmez neyse bir gün gorusucez.
NOT:bu yazı silinecek ama neyi eksiledin he gerizekali.
Yeşimim
ismi kadar değerli varlığım. Benim dostum,sırdaşım, küçük annem. Belki de annemden çok sevdiğim kadın. iyi ki benim ablamsın. iyi ki kardeşinim. 40 yaşına gelsemde ben hala senin küçük prensin olarak kalacağım bunu adım gibi biliyorum. Hayatımdan çıkma abla Allah yokluğunu yaşatmasın bana.
yaklaşık 4 yıldır başka şehirde yaşıyorsun, yokluğuna çoktaan alışmam lazımdı. tamam odana yerleştim, unuttuğun kıyafetlerle makyaj malzemelerini sahiplendim falan ama hala üzülüyorum ya.
bak düğününe 20 günden az kaldı, zaten yoktun ama bu ayrı galiba ya. anneden daha çok duygulanıyorum galiba.
gelinlik provana gittik ya, gözlerim doldu amk. müstakbel kocan bu kadar duygulanmayacak bak buraya yazıyorum. entry burada. düğününde de ağlarım muhtemelen. rober diye bi ibne vardı hatırlıyor musun, bir şarkısı vardı; allahım bilmemne bilmemde nasıl bu acı, bilmemne bilmemne çok da acıklı, ne de güzel olmuşsun beyazlar içinde sen... ağlıcam amk. çok duygulandım.
azıma osurduğun günü de unutmadım. yazdım bir kenara.
bana annemden daha çok baktığın beni büyüttüğün ve sağlam bir karaktere sahip olmamı sağladığın için teşekkürler. dediklerine göre bir doğurmadığın kalmış beni. keşke senin kızın olsaydım dediğim anlar çoğunlukta.
