kısa bir yazı ile çok şey anlatan başlık ve entrisi.. öncelikle ergenlik böyle bir şey, benim çoğu arkadaşım götünü başını beğenmeyip depresyona girerdi, kimisi sivilceleriyle dertliydi, kimisi iç dünyasıyla, kimisi asiydi, kimisi de fazla içine kapanık.. bu dönemler geçici.. herkesin vardır bir ergenlik travması.. bunlar geçicek, seni halime fadime olduğun için beğenen seven biri, birileri çıkacak karşına.. 16 ile 19 yaş arası hem zordur hem de tam bir facia.. iyi geçirilmeli..
Ne gerizekalisin kizim sen. Su tipe bir bak. O kisacik boyunla yarim metre canta takilirmi salak. Bide gitmis sacini pembeye boyatmis. Allahin ergeni seni.
sakın sakın o çocugun teklifini kabul etme.sen şimdi öylesine diye başlıyorsun ama koskoca 4 yılını mahvedecek ve nişanlandıktan sonra ayrılacaksınız.ve o 1 yıl bile geçmeden gidip baskasını bulacak, sense yalnız kalacaksın.
Allahım ne zaman milli olcam diye düşünüyodun ya. Amk 24 e kadar bekleyecen hacı. Sonra çok güzel bi kızla sabah akşam günde iki posta pompa yapcan. 50 bin tl lik bir araba ve 200 bin TL'lik ev için de 26 yaşını bekliycen koçum.
kıymetini bil lan o günlerinin. üniversiteyi kazandım diye sevinçten sıçrayıp kafanı tavana çarpacaksın. sonra bu muydu lan diyeceksin. 16 yaşına kadar çok sıkıntı yaşadın, başına gelenler pişmiş tavuğun başına gelmez eyvallah ama yine de 23 yaşına geldiğinde yaşayacağın sıkıntıların onda birini yaşamadın lan harbi diyorum. he ufak bir uyarı kendi kararlarını uygulamaz da çevrendekileri memnun etmeye çalışmaktan vazgeçmezsen burnun boktan çıkmaz koçum.
edit: harbi diyorum kıymetini bil yıllarının.