Çocukken iyiydin. Ne zaman ergenliğe girdin işte o zaman incitmeye başladın ruhumu. Hani Fakülte birinci Sınıfta "tipim değilsin" diyen kız varya. Ne kadar da yaksa canını senin bi sike yaramadığını anlattı. Ama faydan da oldu bana. Ruhum inceldi. Umut ve sabrı öğrendim. inatçı ve kavgacı kıldın beni hayata karşı. Belki senin yüzünden başladım sigaraya, belki şaraba, şiire dadandım. Dinleyen-anlayan- okuyan oldum.
ergenliğimde şu twilight taki kurt adama benzemem sayesinde az ekmeğini yemedim helal et. şimdi aldığın köşeli, seyrek sakallı halin de kadınlara fena gelmiyor hani. hele şu elmacık kemiklerinin biraz iri olması, simsiyah gözler falan. bayağı bir orta yaş kadın çevresine soktun la beni. bunun için sana ne kadar teşekkür etsem azdır. eyvallah. bir de şu hala daha arada bir kaç tane çıkan sivilcelerden kurtulsaydık beraber fena mı olurdu lan? neyse yine de sağol. bak kendini çok nimetten sayma. Fikirlerim yüzünden hayran olan insanlar da yok değil bana. ama bir ortama falan girince sen ilk intiba noktasında daha etkilisin. teşekkür ederim.
