dün gece kırıklarından biriyle aynı masada oturdum saatlerce.. aynı evde kaldım... bizim yattığımız yatakta ağirladık onu..ve sana mesaj attım hoşçakal diye...
anlamadın sevgilim bana
-nereye? dedin
-hiç.. dedim sustum şu dakikadn sonra anladım biz hiç biz olamamışız seninle ama sen hep hiç olmuşsun bana inat..
hayatımda ilk defa birine, yani o'na, şöyle içimden gele gele " allah cezanı versin be " diyesim var şu an... ki bu sözü hiç kimseye kullanmam ben... ne acı şu an senin yüzünden dişlerimi sıkıyor olmam...
