Sevmedim ben bu dünyayı, sevemedim...
Hakkınızı helal edin.
Güzel günlerdi.
Birini sevdim vermediler onu bana...kavuşamadık.
Ben de ona giderayak şu siiri yazdım belki bir gün görür...
Nerdeyim biliyor musun?
Hani sen ve ben gidiyorduk bazen
Çok uzak ve soğuk bir yerdi
Kaçarak elele şehirden
Yaşlı bir adam yaşardı
Küçücük kulübesinde
Güler yüzle karşılardı
Oraya her gidişimizde
Ansızın yağmur yağardı
Sarılırdık birbirimize
Saçların yağmur kokardı
O koku hala içimde
Radyoda hep aynı cızırtı
Çalardı hiç dinlemesek de
Sanki sen Türkan Sultan’dın
Sadri Alışık’tım ben de
Aşkımız zirve yapardı
Göz göze geldiğimizde
Yaşlı adam ateşi yakardı
Üşüdük dediğimizde
Güvercin camdan bakardı
Sulu gözdük ikimizde
Sanki sen Türkan Sultandın
Sadri Alışık’tım ben de..
Hava yine soğuk burda
Yağmurda başladı birden
Güvercinler yine camda
Her taraf buram buram sen
Izdırap veriyor inan
Burada olmak sen yokken
Yaşlı adamda merak etmiş
Seni sordu ateşi yakarken
Yok dedim gelmez o artık
Hayatında yokum artık ben
Gerçekleri kabullendi
Gidiyorum dedi birden
Ve sana selam söyledi
Bir daha buraya gelirsem
Sanki o Türkan Sultandı
ve de Sadri Alışık’tım Ben..
Yaşlı adam sinirlendi gelmesin dedi
Zaten buraya aşıklar gelir
içeri giremez sevmeyen
Gözü doldu, duygulandı
Film gibiydiniz derken
Sanki o Türkan Sultandı
ve de Sadri Alışık’tın Sen..
