pkk'yla mücadelesinde bu ülke için ölmemeyi seçmek, amerika'nın, uluslararası siyasetin oyuncağı olarak, uluslarası politikaların ve silah endüstrisinin devamı ve gelişmesi için bir piyon olarak ölmekten daha şereflidir.
eşcinsellikle hatta şerefsizlikle itham ettiğiniz ilk entrynin sahibi kişi, bu toprak için ölürüm demiştir.
ama türkiye şu anda toprakları için bir savaş vermemektedir. Türkiye'nin mevcut ordusu bu pkk terörünü anında bitirebilecek güce sahipken çeşitli ve mide bulandırıcı sebepler nedeniyle 30 yıldır bitirilemiyorsa bu terör, bir kurtuluş savaşı, bir toprak savaşı değildir. ve mevzubahis vatan değilse, toprak değilse; mevzubahis siyasetse, çıkarlarsa, silah endüstrisiyse ben de ölmem bu devlet için.
ve siz ölecek olanlara Allah'tan rahmet, geride kalan genç nesillere de bu gerçekleri anlayabilecek akıl-fikir dilerim sadece.
istiklal madalyalarının madeni para işportacılarında satıldığı olayının, şehit ailelerinin süründüğünün, baştakilerin gizli yada açıktan herşeyi amerika'nın izniyle yapmalarının, bu ülke için çalışanların bizzat devletin kurumları tarafından önlerinin kapatıldığının, bir milletin yaşayabilmesinin garantisi olan ordusu ve savunması için çalışanların(özellikle de ar-ge bölümlerindeki mühendislerin) ortalardan kaybolmalarının doğruluğuyla hak verilebilirliği doğru orantılı olan söz.
edit: devlet ve vatan kavramını ayıramayanlar harbici toptur. hıncaldır, uluçtur. çanakkale'de ölenler sultan için, halife için ölmedi. aristokratların çıkarları için ölmeyi doğru bulmak nedir, siz düşünün...
büdüt: evet arkadaşım, ülke ve ülkenin insanları için ölünür. devlet için ölmeyi kabullenmemek yöneten kadrosunun çıkarları için ölmeyi kabullenmemektir. ülkeyi satıp kaçmak, savaş çıktığında ülkeyi savunmamak değil. yani devlet zaten bu vatanın bir parçası olduğunda ortada sorun yoktur.
mevzu bahis olması gereken devlet değil, vatandır. bu devlet için ölmek, devleti yönetenler uğruna ölme anlamı taşımaya başladığı andan itibaren yalan mixerinde boşuna debelenme anlamı taşır. "kutsal olan" vatandır kavramı değil bahsettiğim, çünkü kutsallık, bir olguya kutsal yaftası yapıştırarak, onu her ne olursa olsun koruma ve kollama dürtüsü; yeri geldiğinde mantıklı düşünce sisteminin sınırlarından bizleri atmakta hiç zorluk çekmez. kutsallıktan ziyade bir değerler dünyasından bahsetmekteyim, ve sen bu dünyada yaşadığın topraklara verdiğin değeri nasıl göstermek istiyorsan öyle gösterebilme hakkına sahip olmalısındır, kimi gider orduya katılır ve şehit olur ki bunun artık sadece sayı azaltmaktan ve ülkemin gelir düzeyi düşük kesiminin evlatlarını o çok övünülen "şehit olma" mertebesine yolcu etmekten ve geriye onlardan sadece "vatan sağolsun" serzenişleri yapmaları gerektiği gerçeğinden başka bir işe yaramadığı aşikardır; kimi gider değer verdiği topraklar için projelere imza atar.. tabi sahip olduğumuz devlet yönetim sistemi şekil itibariyle insanlarımıza bu değeri orduya katılarak göstermeleri gerektiği gerçeğini empoze etmektedir, hayır! yanlış! fiziksel gücün sadece ve sadece ölmeye yaradığı bu coğrafi koşullar ve bu teknolojik ilerleyişte, devletin geri kalmışlığının verdiği acziyeti, gelir düzeyi düşük evlatlarımızın "şehit" mertebesine gözyaşlarıyla ulaşmasıyla kamufle etmesine izin verilmemelidir.bu ayıp; bu topraklarda yaşayan ve evlatlarını 30 senedir kör döğüşü misali sert coğrafi koşullarda şehit veren halkın değil, devletin, evet bu yüce devletimizin ayıbıdır. türkiyenin son otuz yıllık tarihi, önümüzdeki 50-60 yıl içinde kendisine bumerang misali geri dönecektir. bu insanlar; evlatlarının ne uğrunda şehit olduklarını, hangi kurumun hazineden daha fazla pay alma uğruna atması gereken adımları atmadığını, dünya devletleri üzerinde yapılan karşılaştırmada eğtime ayrılan pay ile güvenliğe ayrılan pay arasındaki devasa farkın en fazla ait olduğu ülkelerden birinin türkiye olduğunu ve neden ama neden hep bu konuda zirvede olduğunu, örgüt liderini üniversite yıllarında kullanıp, onu yetiştirip neden kontrol altında tutamadığını öğrendiklerinde, bunca yıl "vatan millet sakarya""aman devletimize zeval gelmesin""devleti yıpratıyorlar""kurumlarımıza saldırıyorlar" gibi hamaset edebiyatlarıyla kandırılmanın da hesabını elbet soracaktır.
bir üstsubayın* askerliğim süresince yaptığımız tartışmalarda bana söylediği şu cümleyle bitiriyorum :
"biz türkleri ele alırsak; söz konusu savaş olunca en başarılı olduğumuz alan ölmektir. evet nny*, bizlerin en iyi yaptığı şey ölmektir, ve çok ama çok kolay ölürüz."
En son enver aydemir böyle bir şey söylemişti. ama gerekçeleri hakikaten dikkate değerdi. yazıyı buraya asıyorum isteyenler orjinalini http://www.cemaat.com dan veya http://www.savaskarsitlari.org dan okuyabilir.
Ben Enver Aydemir, 24.07.2007 tarihinde zorla askerlik yaptırılmak üzere evimden alınarak Bilecik Jandarma Er Eğitim Tugayına getirildim. Burada, beni oraya getiren yetkililere TSK Seçkinlerinin laik değerlere dayanarak dini inançlarıma karşı hasmane duygular beslediğini bu yüzden laik bir ülkede askerlik yapmayacağımı ve böyle bir düzenin asla ve asla bir neferi olmayacağımı beyan ettim.
Bilecik te kaldığım süre içerisinde bu yaklaşımımın ne kadar doğru bir yaklaşım olduğunu, 2 gün sonra beni görmeye gelen annemin ve eşimin başörtülü olması gerekçe gösterilerek nizamiye kapısından geri döndürüldüğünde daha iyi anladım. Hayattaki en önemli değeri inançları olan birisi olarak, özellikle T.S.K Seçkinlerinin islami değerlere karşı gösterdiği bu tutumu kabul etmem mümkün değildir. Tüm bu sebeplerden dolayı vicdani reddimi açıkladım. Müslümanların en temel inançlarını bile bu kadar açık bir şekilde tahkir eden bir kurumda benim yer almam söz konusu olamaz.
Bununla birlikte kamuoyuna duyurmam gereken asıl meselem, T.C. Devletinin üzerine kurulmuş olduğu temel değerlerin hiç birine sempati beslemiyor olmamdır. Benim de inanç değerlerime kimsenin zorla sempati beslemesini beklemiyorum. Bununla beraber yaşadığım coğrafyanın gerçeklerini de göz önüne alarak, ortak yaşamın getirdiği sorumluluklar çerçevesinde inançlarıma uygun ve bireysel haklarımın tanındığı (eğitim özgürlüğü, kılık-kıyafet özgürlüğü, düşünce özgürlüğü vb.) bir ortamda kamu hizmeti yapabileceğimi beyan ediyorum. Tüm kamuoyuna duyurulur.
Enver Aydemir
şu gün devlet için değil "vatan için" savaşma günüdür.. öünüyorsa devle uğruna değil , vatanını savunmak uğruna ölünüyordur.
kişi hala aynı fikirde ise zaten ondan bi cacık olmaz , bırakınız eceliyle ölsün , dedirten başlıktır bu...
ingilizce şarkı sözleri yazmayı, oy kullanmamayı, vatanını sevene faşist demeyi, vatan hainlerini savunmayı marifet sayanlar ölmesin bu devlet için. onlar müzik dinlesin, tatil yapsın, para harcasın, sözde eşitlik halkların kardeşliği gibi sloganlar atadursun, başkaları için insan haklarını savunsun ama kendi insanını adam yerine koymasın, vatanlarını sevmesinler, ulus kavramını yok saysınlar...
zaten vatanını, ulusunu, bayrağını, toprağını, insanını seversen; onlar için ölümü göze alır ve ölürsen sen salaksındır.
çünkü bu ülkede o kadar çok haysiyetsiz yaşamaktadır ki sen farkına varamamışsındır. bu ayıp bile senin ölmeni gerektirir. haysiyetsizliğin; entellektüellik ve aydın olmanın tek koşulu olduğu bu ülkede sen o beyinciğinle yaşamayı hakketmiyorsundur.
ben senin gibi haysiyetsizler için ölmem eyy; insan hakları savunucusu, entel ve aydın kişi.
ben bu vatan için, bu ulus için, bu millet için ve bu devlet için ölürüm.
kocaman bi sktirin lannnnnn dedirtiyor adama, sizin götünüz yemedi diye herkezi kendiniz gibi sanmayın. askere de dilekçe verin bizim götümüz yemiyo diye, yarın öbürgün silah arkadaşlarınızı satarsınız yoksa.
devletler gelip geçicidir. kalıcı olan üstünde yaşayan insanlardır. şimdi nerdee bu devlet diye bağırılır ya genelde. tahminimce kast edilen ''nerde bu hükümet''tir.o yüzden hükümet için ölmenin pekte bir manası yok. insan ölücekse bazı değerlerin uğruna ölür.bu bazı değerler dediğimde vatanın genelini kapsayan,o milleti millet yapan unsurlar olabilir mesela. bunlar için pekala ölünebilir. insanlar ancak çok sevdikleri şeyler için böyle büyük fedakarlıklar gösterir zaten.ha sen diyorsun ki yalnız dooğdum yalnız ölücem üstelik pek te meteryalistim bir de bunlar yetmiyormuş gibi herhangi bir inanca ya da ideolojiye de sahip değilim.sen söyle arkadaşım istediğini.ama unutma ki sen bu gün yatağında rahhhatça poponu tavanlara döndüre döndüre uyuyabiliyorsan, zamanında birileri sırf bunun için canını vermiş. geçmişini unutan bir bireyde kendi öz vatanı için ağzına geleni de söyleyebilir zaten.ne beklenir ki başka?
ulan ne çok ölme meraklısı adam varmış. sanki herkes wallace'ın oğlu mna koym. ucuz cengaverlik gösterilerinin, şovenizmin dönemi geçti agalar. devir beyin devri..
sir ivan mulroney hermosa
09/10/2007
hermosa beach
şu koca dünyada; yüzlerce millet veya topluluk içerisinde bizden başka tek bir tane demokrasi ile yönetilen ücüncü dünya ülkesi var mı allahaşkına?
Veya şöyle diyelim, demokrasi ile yönetilen ülkelerin hepsi fikren ve teknolojik olarak gelişmiş, eğitim seviyesi yüksek, saçma sapan polemiklerle yıllarını heba etmeyecek kadar bilinç sahibi, gsmh'leri bizden katlarca fazla vs.. ülkelerken, bizim demokrasi ile yönetilmemiz ne kadar doğru acaba?
hal böyleyken, halkın 47'si(bu da koca bir yalan ya neyse, bugün benim fikrimce bu oran minimum %85'tir) için ölmek tek kelimeyle avanaklıktır. Biz onlar için ölürken onlar üremeye devam edecekler, zaten cinnet olan ülkeyi daha da beter felaketlere dolaylı ya da direkt olarak sürükleyeceklerdir.
Devletten zaten bahsetmek bile abesle iştigal, ölen ölsün efendim, ben kılımı dahi kıpırdatmam bu devlet için, namusumla, çalıp çırpmadan kendi çarkımı döndürmeye çabalamak varken böyle fantezik ve hamasi cümleleri de zaten ancak ya lolipop çocuklar yada suursuz tosbagalar kurar.
Ee orhan velinin dediği gibi:
`neler yapmadık bu vatan için,
bazımız öldü bazımız nutuk attı!`
ölürlermiş! kıçımın kenarları, super mario musunuz ki siz 3 yaşam hakkınız olsun! öyle bilgisayar ekranından kahrol dusman al sana bomba demekle ölümün pratiği yapılmıyor maalesef!
bugün tv'de şehitlerin cenaze törenlerini izledim. her yerde acı her yerde öfke ve bir kabulleniş. şehitlerin çoğu gariban. ailelerini gördüm gariban. hele bir tane baba, şehit oğlunun mezarını kazmış, acılı yürek. ama ''ben ağlayıp da o vicdansız teröristleri sevindirmem'' diyor, gariban adam. zengin değil hiçbiri. ama oğulları var aslan.
ben ve ailem allaha şükür geçinebiliyoruz, istediğim her şeyi olmasa da bazı şeyleri alabiliyorum. o gariban insanların durumları iyi miydi? ya da oğullarını okutmaya belki de paraları yoktu. ama dediler mi ''ben bu devlet için ölmem arkadaş'' diye? ben diyecek miyim ''bu devlet için ölmem'' diye? demeyeceğim. o gariban insanlar şehit olurken, yürekler sızlarken kimin için öldüler? bu devlet için, senin arkanı kollamak için öldüler. lan ben şimdi nasıl olur da ölmem derim. orada oğlunun yolunu gözleyen anne nasıl ağlıyorsa şimdi, bir gün benim annem de ağlar. ben bu devlet için ölürüm arkadaş, yoksa o garibanın hakkı yerde kalır.
devlet için ölmem, skimin keyfine geberirim diyenlerin düşüncesi. her nefis bir gün ölümü tadacak nasıl olsa, onurlu yada onursuz olması insanın kendi ellerinde.
devlet ideolojik ve ekonomik araçlarla sürdürülen baskı ve sömürü mekanizmalarının uygulayıcısı bir olgudur *. devlet millet elele geleneği bizim gibi sivil insiyatif ve demokrasi geleneği gelişmemiş ülkelerde tutan bir slogandır. kendini devletin bir parçası olarak gören ve onun için ölmeyi düşünen bir özne -yaşamını ancak biyolojik bir şekilde sürdürmekte ve zaten kendini ağır ağır bir ölüm sürecine teslim etmektedir. devlet başıyla sonuyla antidemokratik bir örgütlenmedir. askere gittiğinizde hangi kutsallıkların savunuculuğuna silahla kuşatılıyoruz? kaçımız içine girdiğimiz bir çatışmanın nesnel nedenlerinden haberdarız? kaçımız kapitalizmin en üretken alanın silah sanayinin olduğunu biliyoruz? bu devlet için ölmeyi zorunluluk olarak görmek ölmemeyi tercih edenleri hain olarak görmeyi gerektirmez mi? ve kaçımız "devlet" için öldüğümüzde katil tohumlarını bu halkların tarlalarına ekeceğimizi biliyoruz? biz ölüyoruz onlar yaşıyor.
-ben bu devlet için ölmem arkadaş.
+sen bu devlet için ölmezsin ama senin için şehit olanlar var dostum. g*tünü sandalyene rahat koy, rahat g*tünle entry gir diye şehit olanlar var. şimdi s*ktir git çay koy.
