sözlükte bolca bulunan başlıklardır, diyerek klişeyi klişeyle tanımlıyoruz.
hayattan tezekten püsürden başlıklardır bunlar, yazarcanlarımız oraya son derece subjektif entryler girerler.
kahvaltıda yenilen şeyler gibi. ben kahvaltıda ne yiyorsam onu yazarım, siz de öyle.
ya da, kahvaltıda ne yediğim sanılsın istiyorsam onu yazarım; ki olayın aslı bu.
bu basit örnekten açıklayalım:
1. peynir, zeytin
(pis fakir, 28.11.2008 12.34)
2. tavuskuşu makat yağında kızarmış dana jambonu, höderella peyniri.
(gösteriş budalası, 28.11.2008 12.35)
şimdi ikinci yazarın ruh halini inceleyelim:
"kahretsin adamım ben böyleyim işte, yediğim içtiğim herkesten farklı. şu salağa bak, peynir zeytin yazmış üstte, yahu o herkeste var. çok basitsin sözlük ahahah."
bu görünen kısım, zahiri. yani sanal kimliği.
değil tabi ki. gerçek şu:
"lan peynir zeytin yazmışlar ee başka ne var ki. dur şu televizyonda gördüğüm şeyin adını yazıyım, kimbilir bi merak eden çıkar da mesaj atar eheheh. tavus kuşuydu dimi ya, yoksa deve kuşu muydu? hmm farketmez. kahretsin ben böyleyim denyonun önde gideniyim eheh."
bu durum; filmlere, kitaplara, bilumum kişisel hedelere hödölere uyarlanabilir.
nerde marjinallik yapacam diye yaymış batırmış bir yazar görürseniz, bilin ki sorumlusu ben böyleyim kahretsin başlıklarıdır. kaşımayalım adamları.
