2-
insanlar hep geçer gider, elimden gelen tek şey onları seyretmek. Gözlerim biraz parlaktır, sabahları uyur, geceleri sadece dururum, ben böyle yaşarım.
Ben bir kitapta okumustumda adamin teki geceleri sokak lambasinin altinda ders calisiyordu sefillermiydi acaba tam olarak hatirlayamdim oyle anisi olan sokak lambalari da vardir.
Derdi olanlari dinledim yalnizca. Gunes kaybolmaya baslayinca belirsem de kimse kalmaz sokaklarda. Soguk kaldirimlar ve kül rengi bulutlardir yoldasim.
Fakat ayaklarım yoktu ki kalkıp gideyim. Başa gelen dert çekilir ne yazık ki. iki gün önce, saat gecenin birinde iki serseri pineklemek için yanıma çökmüştü. Yine ırkçılık yapıyordu haylazlar. Sonra konu partilere gelince tekme tokat kavgaya başladılar.
insanlara göre yalnızım. Her yalnizlik temasinda beni kullanirlar. Ama ben yalniz oldugumu düşünmüyorum. Kanatlı arkadaşlarım var benim * sinekler beni geceleri yalniz birakmiyor hicbir zaman. Ama insanlar sineklerin benim çevremde dönmesini sineklerin ısıya ihtiyaclari oldugu icin geldiklerini söylüyor. Onlara göre benim dostlarım benim ısımdan faydalanmak icin yanimda. Sanki kendi çevresindeki insanlar sineklerden farksizmis gibi.
geçen yine nasıl yanıyorum ama bir yandan da derin derin düşünüyorum camdan bizim arkadaşları gördüm dedim olum bırak bu süsü püsü bu nedir mahallede adımız çıktı eş dostun yüzüne bakamaz olduk.
4-karanlık yüzleri aydınlatırken yüreğim insanlar maskelerinden asla kurtulmak istemedi neydi bu kibir tanrı aşkına? Hakikatten kaçmak onlar için yaşam amacıydı sanırım ama ben gece gündüz demeden bu aciz halimle hakikate ışık tuttum onlara inat, onlar için...
Gözlerim uykusuzluktan kapanmaya başlamışken bana doğru emre belözoğlunun geldiğini fark ettim. Yarın yokmuş gibi koşuyordu. Yaklaşıp nefes nefese elini belime koydu. Bu ne samimiyet demeye kalmadan tekrar koşmaya başladı.
sonrasında ben mırıldanmaya başladım . ben bir sokak lambasıyım gülhane parkında ne sen bunun farkındasın ne de fosforlu kıyafetli amcalar farkında . sonra ceviz ağacı bunu duydu başladı söylemeye. sonrasında ne mi oldu. şarkı patladı gitti. telif hakkı istiyorum.
5-Size göre sadece bir hurda olsam da ben de düşünürüm bazen. Acaba bir anlığına insan olabilsem onlara eskisi gibi yardım edermiydim? Yoksa herkes gibi yaşamayı anlamadan yaşar mıydım? diye.
Ben bir sokak lambasıyım çoğu zaman yanlızım boş sokakları kasvetli karanlıklardan kurtarırım bazen hüzünlü bazen neşeli anlara tanıklık ederim gecenin sessizliği ile sohbet eder yıldızlara yoldaş olurum.
6- aslında eski bir lambayım ben. belediye seçim öncesi yapılaşma diye sokağın başından başlayıp yıkmaya başladı etrafımdakileri. güneş enerjili yeni direkler dikeceklermiş. bir gün sıra bana gelecek biliyorum. ama korkmuyorum, korksam normal mi olur onu da bilmiyorum. şu an tek düşündüğüm beni neye dönüştürecekleri. bir silah olup canlar mı alacağım. oyuncak olup çocukları mı sevindireceğim.
edit: imla.
Ben bir sokak lambasıyım kardeşim, senin deyişinle.. Karanlık dünyanızı aydınlatmaya çalışıyorum, mahkum bıraktığınız gecelerde. Sıradan bir sokak lambası diyip her geçtiğinizde, dayanmaya çalışıyorum gücüm yettiğince.
7- Şu hemen yanımdaki lambaya aşığım. Her hava karardığında ışığımızı birbirimize uzatıyoruz, dokunmak istiyoruz. Değmiyor ışıklarımız, keşke birkaç metre daha yakın olsaydık...
5-
Ama iyi ki bir sokak lambasıyım. Kimsenin görmeyip arabalarıyla sadece yanından geçtiği otoyolları aydınlatan lambalar da var. Onlar gibi olmaktan çok korkuyorum. (gerçekten korkuyorum, o yollar bana hep uzak geliyor.) hep karanlık ve hep uzak. Hep karanlık ve uzak. Heryere karanlık ve uzak..
6-Düşünceler denizinde boğulurken yine bir akşam, sokağın evsizinin radyosunda o klasik şarkıyı duydum;"ben bir ceviz ağacıyım Gülhane parkında". Evet evet yanıltmıyordu beni paslı kulaklarım oydu çalan...
