Bir anneye söylenebilecek en acı şeylerden birisidir. hele bir de 15 yaşındaysanız. hele bir de babanız uzaklardaysa. anneniz, başınızı ellerinin arasına alır, sımsıkı tutar. annenizin gözüne bakarsınız o an. o an korkarsınız işte, benim yüzümden annem üzülecek diye. sorar size, "ne diyorsun oğlum" der. cevap veremezsiniz. gözlerinizi annenizin gözünden kaçırdığınız an, anlar. böyle lanet bir şey yaptığınıza inanır. tekrar annenizin gözlerinin içine bakarsınız. gözler artık yaş dolmuştur. akmak için tek bir sözünüzü bekler. hıçkırarak "anne" dersiniz sarılırsınız, göz yaşları sel olup akmıştır. duvarda kırmızı-mavi ışıkları görürsünüz. polise teslim olmayı kabullenirsiniz. annenize son bir kez sarılmak istersiniz. ancak o sizi iter. anneniz "git" der. sadece git, uzaklaş. koşarak uzaklaşırsınız. o an fark ettiğiniz bir şey vardır. belki de bir daha hiçbir zaman ailenizi göremeyecek olmanız. yıkılırsınız. polisler 100 metre ilerinizde, evinizin önündeyken, oturup ağlarsınız. dayanacak gücünüz kalmamıştır. düşünürsünüz, düşünürsünüz, düşünürsünüz. işte o an, size tek güç verebilecek şey o adamı neden öldürdüğünüzdür. haklı bir sebepten bunu yaptıysanız, kaçarsınız ve ileride her şeyi ailenize anlatmak için geri dönersiniz. çünkü annenizin o gün size "git" demesinin sebebi, haklı olduğunuzu düşünmesindendir. *
