- kendi karadeliğindesin yavrum. o kadar derin ve o kadar büyük ki acın, varlığın katlanamıyor artık buna. ve sen her geçen gün kendini biraz daha fazla tüketiyorsun. boşuna çare arama, mümkünü yok kurtulmanın. hiçbir ışık yardımcı olamaz sana. öğüttüğün her parçandan yeni bir sen oluyorsun. üzülme! burasını da seveceksin.
