sürekli gözleri üstünüzde olan attığınız her adımı takip eden bir aileniz var ise bir süre sonra kafanızda bu düşünce oluşuyor, ya da bende öyle oldu bilmiyorum.
Bir yaştan sonra doğal karsilanmasi gereken durumdur. Dogru yanlis ayirt edebilecek yasa gelmis afedersiniz eşşek kadar olmuş birey için gerekliliktir.
En güzeli evlenip ayrilmak tabii.
bu bir kaçış değil başka bir şey değil öyle büyüklerin dediği gibi zırvalamak da anlamsız ama olmuyor ya göt göte olmuyor belli zamandan sonra hele ki anne veya baba malesef kötü bir çocukluk geçirip hala psikolojik kalıntılar taşıyorsa, küçük şeyleri kafaya takıp herşeye sinirlendiği bu akşam öylesine "iyi ki eğitimim yolunda gidiyor başka bir şey kolay kolay sinirlerimi bozamaz" dedim bunun üzerine dedemden başlayarak ailenin bütünlüğünden, evden, barktan dem vurmaya başladı kızar bir şekilde. Her şey zamanında güzel ne kadar uzuyorsa o kadar suyu çıkıyor ben diyorum Hanya o diyor Kenya.
Özellikle 20 yaşından sonra aileyi anca akşam oturmalarında görmek gerekir.
Çünkü sende artık bir bireysindir ve birine bağlı olmak hayatını olumsuz etkiler.
