tam okul bitmiş, güzel güzel çalışıp hayatımı yaşarım diye düşünürken her gördüğü bebek videosuna duygulanan, okulda öğrencilere baktıkça ulan kerataya bak benim çocuğum da böyle olur mu acaba diye gözlerimin dolmasına sebebiyet veren hadisedir.
koşturamadan duramıyor şu hayatta insan. illa ki bir hedefi, bir amacı olacak. öyle durağan kalamıyoruz. içimdeki isteği de buna bağlıyorum.
peki evlenmeyi zerre düşünmediğim şu dönemde bu çılgın bebek isteğinin nasıl önüne geçeceğim.
