Birilerine mesaj kaygısı taşıyan umut.
Yorumu yaptığıma göre ben de kendi derdimi yazayım, forum yapayım; ulan serdar adisi, 2005'te dolar kuru 1.3 falanken benden 50 lira almıştın. Artık paramı geri öde. Haftaya vericem abi dedin 15 yıl oldu, "Belki okursun" da utanır paramı getirirsin diye yazdım!
Belki okursun diye yazıyorum bu yazıyı. Öncelikle seni tanımak kadar beni mutlu eden bir şey yok diyebilirim. Sen her düşündüğümde gözlerimin dolduğu tek kişisin, beni bu boktan dünyada bu kadar mutlu eden tek kişisin. Sen olmasan insanları sevemez, kimseye güvenemezdim. Hiçbir zaman beni sevdiğini söylemedin, söylemeyeceksinde, biliyorum ama sevdiğini müthiş belli ediyorsun. Bazen sadece var olduğunu bilmek bile beni mutlu ediyor. -Sen, annen, baban, kardeşin- SiZ benim her şeyimsiniz. seni en iyi ben tanırım, beni de sen. Ne üzse, ne sevindirse seni, ben bilirim. Kendine itiraf edemediklerini bile bilirim. Her bakışının, her ses tonunun, aslında ne demek olduğunu bilirim. Adını ilk duyduğum anda başladı her şey, o üstüne basa basa söylediğin soy adında bi farklılık olduğunu anlamıştım. Başta benden ne kadar nefret ettiğini biliyorum yaptıklarımdan özür dilerim. Beni bilirsin işte lak diye söylerim her şeyi. Hani bazı insanlar için deriz ya vakit kaybı diye sen benim bir sn bile vakit kaybım olmadın. Ne zaman çıkıp size gelsem, her seferinde kapıdaki o güvenliği geçinceye kadar eziyette çeksemde, sonunda sana ulaşacağımı bilmek çok mutlu eder beni. En çok ne komiğime gidiyo biliyo musun? Sokakta karşılaşıyoruz ve sen başta hiç tanımıyomuş gibi bakıyosun sonrada bi sözünle beni herkesten farklı kılıyosun ya, o an pislik diyip kafana vurmak istiyorum. Fener maçından sonra ne zaman arasam açmıyorsun ya o zamanda kocaman kocaman gülüyorum ben. Sonra her dışarı çıktığımızda eğer gökyüzünde yıldızlar varsa, sana hep yıldızımı gösteriyorum, sende bildiğin halde sırf ben bunu yapmaktan hoşlanıyorum diye bilmiyormus gibi yapıyosun ya, o zamanları daha bi çok seviyorum seni. Bazen olmadık bi saatte telefon açıp ''Nerdesin sen? Ne zamandır ne yapıyorsun? Merak ettim!!! ''diyosun ya işte o an ağzım enseme kadar büyüyo. Seninle vakit geçirdikten sonra yüzümde bir ağrı hissediyorum böyle gülmekten yüzüm kasılıyo artık. Gerçi içinde sen varsan her şey mutlu ediyo ya beni neyse...
Seni boyunun 1.50 bile olmadığı, kimseyi hayatına almaya tenezzül etmediğin, (beni o dünyana aldığın için teşekkür ederim.) yeni taşındığın ve yeni bir zorluk çektiğin o dönemlerde tanımıştım... Yıllar nede çabuk geçti be ''Değerlim'' sen şimdi uzadın gittin, çok insanla tanıştık, biz çok şey yaşadık, çoook sular aktı ve biz büyüdük. Bazen seni düşündükçe içim ürperiyo, eğer benden önce ölürse ne yaparım diye korkuyorum, şuan olduğu gibi de ağlıyorum. Ben hep tek başıma yaşamam gerektiğini, bu yüzden bi kardeşim olmadığını, ne zorluk olursa olsun tek başıma üstesinden gelmem gerektiğini düşündüm, seni tanıyana kadar. Ve sonra sen girdin hayatıma ben daha güleç biri oldum, daha çok sevgi dolu, daha neşeli, daha kendine güvenen. Eğer bugüne kadar bi çok güzel şeyin altına imzamı atmışsam kendinle gurur duyabilirsin çünkü bu insan senin sayende inandı bir çok şeye. Eminim bu yazıyı okuyunca Tuhafbirhayalperestcim bütün bunları biliyorum ben zaten diyip, uzun uzun gözlerime bakıp hiç bişi demeyeceksin, sonra kocaman sarılcaksın ve bi kez daha gözlerime bakacaksın, sonra ben pıtır pıtır ağlayacağım. Kızacaksın mızmız şey diyip sileceksin gözyaşlarımı güldüreceksin beni bi şekilde ve ben bir kez daha şanslı hissedeceğim kendimi. Bütün bunları niye yazdım biliyo musun? Çünkü şunu bilmeni istiyorum hayatıma kim girerse girsin, aramızda ne geçerse geçsin, sen benim vazgeçilmezimsin. -zaten biliyorsun ama olsun söylemek istedim.- sen bana verilen en ama en değerli hediyesin, bazen annenle babana teşekkür edesim bile geliyo. Hayatımız boyunca ayrılmayacağımızı biliyorum o yüzden sana söz veriyorum çok daha mutlu günlerimiz olacak, çok daha çoook. Kendine inanmayı bırakma çünkü sen hiçbir zaman, hiçbir yerde sıradan biri olmadın.Bana inandığın kadar kendine inanmayı unutma dersin ya hep, şimdi sana diyorum kendine inanmayı unutma değerlim ve şunu bil ki seni çok sevdim, çoooook seviyorum, çooo...k seveceğim.
Başbelan.
yazarların yazmak istedikleri kişinin belki gün olurda denk gelir, bu yazıyı okursun diye yazdıkları yazılardır.
bu yazıyı okuyanların %85 i okumaz belki.ama belli mi olur belki sen okursun bi gün bi şekilde. okursun da duygu karmasalarımı ben değilde sen çözersin belki. işte burdayım diye çıkarsın belki birden,belli mi olur.bu güzel cumartesi aksamı evinde kahveni yudumlarken kahvenin sıcak buharı , her yenilgime tanık olan sigara dumanımla bütünleşir belki havada.belki belirsiz bir gün belirsiz bir saatte gözüne takılan minik bir çocukta bulursun beni. belki de sokağında yagmurdan sırılsıklam olmus kimsesiz o sokak köpeğinde..
belli mi olur belki hepsi aynı anda anlatırlar beni sana. ya da benim gözümden seni tanımlarlar sana ; sana bakmak milyarlarca yıldır milyarlarca kişi tarafından milyarlarca kez işlenen günahları affetmek gibi ya hani , belki sende bir gün böyle seversin baska birini.belli mi olur bir gün belki aynı elektrik faturasına bakıp 'yuhhh be' demeyiz belki ama aynı anda aynı sarkıyı dinleriz soguk odamızda tek basımızayken.belli mi olur bir gün değişir dünyamız da kendimi hep işe yaramaz ve unutulmus görürken aslında en güzel seyin basından beri benimle oldugunu hatırlatırsın belki bana.belli mi olur belki uyandıgım sabaha gülümsemeyen bir adam olurum seninle.mahallenin şizofren kedilerine bile selam veririm evime girerken.belli mi olur belki de durdururum zamanı hem de tam zamanında sessizce.ne geçmişi düşünür ne geleceği tasarlarım artık belli mi olur ? seninle hep o anda kalırım belki de.
belli mi olur? belli olmaz tabiki,ama belli değil dedimya işte belli mi olur belki belli mi olurlarla avutmak zorunda kalmam kendimi bi gün ...
