Ben artık film tercihlerimde iyice muhafazakâr olmaya başladım. Kötü niyetliyseniz bana eski kafalı diyebilirsiniz. Ben ise klasik ve rafine zevklere sahibim diyorum. Son dönemde yeni âdetler çıktı ortaya. Adına film diyorlar, ama içinde insanlar bile oynamıyor. Dekorlar filan bilgisayarda oluşturulmuş. Son olarak 300 Spartalı diye bir acuze var. Filmin karakterlerine insan adı verilemez. Bazıları insan gibi gözükse de hepsi birer acuze ve mahlukat. Bu ad onlara tam yakışıyor.
Bu korkunç şeyi biz seyircilerin, sadece bilgisayarda yapılmış olduğu için takdir edip beğenmemiz bekleniyor. Ben bu düzeyde bir teknoloji fetişizmine ve tapınmasına düşmediğim için film sadece tiksindirdi beni. Bunun dışında filmde doğru olan bir tek yön yok. Bari bu mahlukatlar kullanılarak doğru bir tarih bilgisi verilseydi diyorsunuz ama o da yok... Tam tersi; tamamen yanlış ve çarpıtılmış bir tarih anlatılıyor. Çünkü filmin bir tek amacı var: Amerika'da sinemaya giden, yerine oturmadan tam yağlı büyük mısırını alan, bacağında da şortu bulunan ve o şorttan etleri taşan obez insanlara iran’a karşı düşmanlık yaratmak. Bu tiplerin bir yere karşı düşman kesilmeleri için fazla teşvike de ihtiyaç yok. Zaten çoğu potansiyel katildir. Sinemadaki o görüntüyü tam gözünüzde canlandırabilmeniz için durumu biraz daha açayım: Amerika'da sinemalarda büyük boy mısır istediniz mi mısırı büyük bir varilin içine boşaltırlar. O varile standart bir Türk insanı saklambaç oynarken rahatlıkla saklanabilir. Sonra eğer tam yağlı da derseniz bu bir hata olur. Çünkü onu yemek yerine direkt intihar etmek daha kestirme bir iştir. Tezgahtar çocuk-bunların büyük çoğunluğu da embesildir-patlamış mısırla dolu varilin içine benzin pompasına benzeyen bir pompa daldırır ve varilin içine erimiş sıcak tereyağı akıtmaya başlar. Bu şekilde beslenen insan yanında başka bir varil içinde diet kola da alır (kolanın diet olması bir başka mizah yazısının ayrıca konusu olabilir tabii ki ama bu yazıda teferruatlarla uğraşmıyorum) bu obezden fazla şişman olan kişi, iki kolunun altında birer varille birlikte salına salına sinemaya girer. Uzaktan bile ürkütücü görünümü vardır. Sinemanın içinde aniden bir korku filmi başladığını zannedebilirsiniz. işi daha da ürkütücü felaket boyutlarına taşıyan şey de olur ve o insan gelip yanınıza oturabilir. Benim başıma birkaç kez geldi bu olay. Bugün hâlâ daha hayatta olmam da bir mucize sayılabilir. (Bazı arkadaşlarım benim aslında ölü olduğumu da düşünüyor ama bu da başka bir teferruat). işte bu tip insanlar için yapılmış filmleri ben beğenmiyorum ne yapayım; bu da elimde değil.
Ben başlangıcı, gelişmesi, sonucu olan ve içinde insanların rol aldığı filmlerden hoşlanıyorum.
