belki de gitmek lazım buralardan

entry2 galeri0
    1.
  1. Erdal Akçaoğlu şiiridir:

    ne zamandır aklımda şu gitme isteği
    gün gibi aklımda
    ıslıklarımın kullanım hakkını bırakıp sana
    belki de gitmek lazım buralardan
    sen çook kabaca git dediğinden beri
    bütün gidiş yollarım duble şimdi

    belki de gitmek lazım buralardan
    gelmemişken daha yolun yarısına
    her şey sıcakken
    toplayıp tası tarağı
    şöyle ucuz bir bilet
    ayrılık yanı, anılara cam kenarı
    bırakıp gitmek
    ne bir fotoğraf, ne bir telefon
    ne de başka bir şey
    yüzdürmek için bu tenine yapışmış yalnızlığı
    yeter bir kaç çakıltaşı, bir sırt çantası
    istanbul hatırası

    kırdırıp karşılıksız bütün sevgileri
    faizi yüksek aşk bankalarına
    bırakıp gitmek lazım
    haciz gelmiş bütün umutları
    halka açık anonim yalnızlara

    belki de gitmek lazım buralardan
    ekmeğini yediğin, suyunu içtiğin
    zaten eksik geldiğin bu şehirden
    hem toplu yaşlanma araçları tüm sevmeler
    yalancı bu şehirde otobüsler
    her yolcu anca kendi yolunu gider

    gitmek lazım buralardan
    bir senden bir başkasene değil de
    bir tek kendini alıp yanına
    toptan gitmek lazım
    çektirdiğin bütün fotoğrafları bırakıp
    diplomasını yakıp ayrılıkların
    durmak manasız, sevmek de
    durdukça daha çok ağrıyor ağrıların
    kovsan da beni her seferinde kendi evimden
    bundan sonraki herkeste
    ben ancak seni ağırlarım

    bu yüzden gitmek lazım
    sevdim dediğin her oyunda
    bir başka bacağından asılmış canımız
    darp yemişiz
    kolumuz kırılmış, toprağa düşmüş kanımız
    sevgilerimizden utandırmışlar bizleri
    bitkisel bir yalnızlığa girmiş her yanımız
    en iyisi, gitmek lazım buralardan
    en büyük kitaplardan seslenir, en büyük yalnız

    gitmek lazım gitmek
    şöyle toprağı bol bir anadolu kasabası
    yağmura, buluta, ışığa
    daha fazla yenilmeden
    daha fazla sevmeden koynunda büyüttüğün yalanı
    eskitmeden anıları
    göğsünü gere gere
    verip de son kiranı
    nedenlerini de bırakıp tüm sahiplerine
    belki de gitmek lazım buralardan
    hiç kimseyi özlemediğin bir yere...
    0 ...
  2. 2.
  3. ruhuna soktuğumun insanlarının arasında sevmek bi dert, yaşamak bi dert, okumak bi dert. 3 kuruş maaşla 5 boğazlık aile geçinderenler, fırsat eşitliğinden yoksun olanlar, tecavüze uğrayanlar, çocuk yaşında zorla evlendirilenler, şiddet gören kadınlar, bağımlılar, gencecik yaşta şehit olan evlatlar, babalar, sevgililer... incelikten yoksun, stresin altında ezilen insanlar...kalabalık, keşmekeş. alayınızın amına koyıyım, yeter lan, hayatım durma noktasına geldi, senelerdir yerimde sayıyorum, sikindirik sebeplerden güzel işlerde kendimi kaybetme yeteneğimi kaybettim. dalar giderdim, 2 dakikanın keyfini sürerdim. manyaklık, sapıklık, kendini kaybetmişlik diz boyu. siktirip gitmek lazım buralardan, hemde bir an önce. hiç arkana bakmadan, zaman geçer dönebilirsin bir ihtimal, gidiceğin yerin bunlardan uzak olabilmesinin garantisi yok. insan her yerde insan pisliği,şerefsizliği, namussuzluğu, iyiliği, vicdanı insanın heryerde bir. belki çok uzaklara kaçamazsın ama olsun, kafa dinleyebilme ihtimali bulabilirsin. siktirip gitmek lazım buralardan, hemde bir an önce...
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük