ne özler kardeşim kim özler elbet bir gün buluşacağız dedik zeki müren yalan söyler mi dedik söylermiş oda insan pireler için yorganları yakıyoruz ama pireler yanmıyor biz yanıyoruz özlemez kimse bizi artık tutuştuk bitti.
Emre aydin in moda oldugu zamanlarda replay tuşuna tecavuz edercesine dinledigim şarkiydi.
Bir gun anneannemin çalarken dinletinde bu şarkiyi duyunca soğuyup bu sarkiyi dinlemeyi birakmistim.
Bi Aralar boku çıkan şarkıların başında gelen şarkıydı.
Servisle okula gidiyodum servisçi sabahın köründe bu şarkıyı açıyodu bakkala gidiyodum bakkalda bu şarkı çalıyodu telefonla birini arıyodum çalarken dinlet olarak yine bu şarkı bi gün baktım annem arabaya cd sini de almış yok artık dedim.
emre aydın'ın o eski günlerdeki olağanüstü parçalarından biri.
--spoiler--
bin bıçak var sırtımda biniyle de adaşsın sözünü nasıl bir insanoğlu yazabilir. nasıl tarif edebilirim o duyguyu. duygu diyorum.
her biri hayran sana.
--spoiler--
televizyondan beslenen, kitap-gazete okumaktan yoksun, sadece üçüncü şahısların her dediğine inanan, koyun gibi güdülmeye alışmış bir topluma şöyle en entrikalısından biz dizi ismi olabilecek sözcükler bütünüdür.
başlıkta okuyunca açıp kendisini dinlettiren, küçükken öylesine dinlediğim büyüdüğümde anlamlanan şarkılardan birisidir. bir diğeri (bkz: cevapsız sorular)
emre aydın'ın afilli yalnızlık albümünde yer alan şarkı.
şarkıyı ilk dinlediğimde beni çok düşündürmüştü. içimden şöyle geçirmiştim "keşke birileri bizi özlediğinde bunu hissedebilseydik. bunu sadece bir sevgili için söylemiyorum; bir arkadaş, bir eski dost. siz hiç farkında olmadan birilerinin aklından geçmeniz ve sizi özlemiş olması sizin için çok özel bir şey değil mi? bilmem. benim için çok özel. böyle bir hissiyatım olsaydı hissettiğim an koşar yanına gider o kişiye sarılırdım herhalde. ha bir de emre aydın da hissetmiş midir bunları, şarkıyı söylerken acep?
