çok kaliteli bir emre aydın parçası. emre aydın klibinde kendi hiç göstermeyerek şarkıya ne kadar güvendiğini göstermiştir. dinleyiniz, dinletiniz efendim.
belki bir gün özlersin diye giriyor söze , okuduğun ilk roman yasal acılarından hatta yalnızlıktan belki dolar gözlerin diye devam ediyor bizim de gözlerimiz dolu dolu .Sil gözünün yalnızlıklarını, o an fısılda duvarlara adımı kısmında doruğa çıkıyor içimizdeki burukluk.Ezdikçe eziyor, canımızı acıtıyor.Seçtiğin bu hayat, geçtiğin son adam yasal acılarından hatta yalnızlktan sessiz harfler seçersin deyişi var ki yeter de artar.Yıkıyor - yıkılıyor şarkı...
platonik bir aşkın peşinde koştuğum için kendimle gurur duymamı sağlayan şarkı. neden bilmiyorum ama bu şarkıyı dinlerken hem boğazıma birşeyler düğümleniyor,hem de iyi ki bu kadar seviyorum diyorum.
(bkz: 6. cadde) grubunun dagılma oncesinde de olan ancak onurun grubu bırakmasından sonra (bkz: emre aydın)ın son donemde afilli yalnızlıga alternatif olarak çıkarttığı şarkı.
insanın moralini resetleyen, ama yine de derinlerde sanki arwen* yüzüklerin efendisi - iki kule'deki gibi tüllerin ardından "there is hope"* diye fısıldıyormuş gibi hissettiren şarkı.
nasıl bir şarkıdır bu? uzun zamandır dinlediğim en can acıtıcı parça. sözler çok yaralıyor insanı. özellilke de
bin bıçak var sırtımda
biniyle de adaşsın
herbiri hayran sana
kısmı
insana böylesi duyguları hissettirip te böyle bir şarkı yazmasını sağlayan kişiye binlerce kez lanet edilmesini vacip kılmış şarkı. sırtınızdaki bıçakla adaş olan bir isme yazılan şarkıya ağlamak ta en çok kendine ihanet etmek zaten.
