sevmenin gercekte sefkat ile arasindaki farkini hic bir sekilde ayirt edemedim.
tum sevdigim kadinlarda ayrilik sonrasi da sevdim, kizmadim ve tepki de vermedim,
salt sevdim dedim ama bilmem ki sadece sefkat mi gosterdim.
sefkat sevginin uzerinde bir duygudur dedim,
cunku sevgi karsilik ister dedim ve sevmekten korktum cunku kaybetmekten korktum,
onun yerine sefkat ettim, cunku karsilik beklemeyen bir duygu dedim sefkat,
fakat bu da acitir oldu, incitir oldu,
ben mi cok duyarliyim yoksa insanlar mi duyarsiz dedim, soru sordum,
acele cevaplar vermek yerine, genellikle bekledim,
firtina da agzimi acmadim, sessizlikte ciglik attim,
firtinalarda yagmurun tadi ile hoslandim,
sessizlikte ozgurlugun acisi ile...
cok kadinlar sevdim dedim,
sevdiklerim oldu dedim,
onlar beni sevdimi sevmedi mi merak etmedim,
akisini izledim suyun firtinalarda,
dedim belki bir gun severim...
diyorum belki bir gun bir daha severim,
belki de bir gun ilk kez sevecegim
