ismail türüt ve gönül ün beraber seslendirdiği karadeniz türküsüdür.
Bana deyiler havva, babam dedem hep ağa
Eskiden dedelerum gezerdi dağdan dağa
Eski delikanliluk bitti uşaklar bitti
Köyden delikanlilar aldi başini gitti
Köyden delikanlilar aldi başini gitti
Havvam havalanirsun düşer yuvarlanirsun
Havvam kocaya gitma belki bana kalirsun
Havvam havalanirsun düşer yuvarlanirsun
Havvam kocaya gitma belki bana belki bana
Belki bana kalirsun.
Dün gene bugün gene koyun aldi dikene
Allah um yardum eyle gizli sevda çekene
Soldi gülum çiçeğum yaşini sileceğum
Gizli sevdaluk olmaz kalbini bileceğum
Böyle sevdaluk olmaz kalbini bileceğum
Havvam havalanirsun düşer yuvarlanirsun
Havvam kocaya gitma belki bana kalirsun
Havvam havalanirsun düşer yuvarlanirsun
Havvam kocaya gitma belki bana belki bana
Belki bana kalirsun.
Dere akar kudurur taşi taşa vurdurur
Bizi ağlatan mevlam elbet birgün güldürür
Akan dereler gibi aksam aksam durulsam
Uyurken benum yarum kucağında bulunsam
Havvam havalanirsun düşer yuvarlanirsun
Havvam kocaya gitma belki bana kalirsun
Havvam havalanirsun düşer yuvarlanirsun
Havvam kocaya gitma belki bana belki bana
Belki bana kalirsun.
