fiillerin, partisip ve gerundiumların, sıfatların veya görev bakımından kendine benzeyen kelimelerin anlamlarını belirleyen -anlamlarını kuvvetlendiren veya sınırlandıran- kelimelerdir.
ingilizce, almanca vb. batı dillerinde kullanılan adverb teriminden de anlaşılacağı gibi belirteçler daha ziyade yüklemin anlamını belirtmede kullanılırlar. belirteçler bütün dünya dillerinde mevcuttur. diğer dillerden farklı olarak türk dillerinde bulunan tasvirî yardımcı fiiller, asıl fiile zarf anlamı verme vazifesi de görürler.
isimlerin önüne geldiklerinde sıfat olan kelimeler, yüklemin ve fiilimsilerin önüne geldiklerinde belirteç olurlar: hasta adam, adam hasta geldi, güzel çocuk, çocuk güzel konuşuyor.. belirteçler isim ve sıfattan kesin olarak ayrılamazlar. onların asıl kullanım alanları eylemlerin yanıdır. onlar yüklemin ne surette, ne zaman, nasıl vs. gerçekleştiğini ve yapılmakta olduğunu tayine yardımcı olan kelimelerdir. bunun yanında sıfatların ve kendi türünden olan belirteçlerin anlamını kuvvetlendirmek veya sınırlandırmak için de kullanılabilirler.
