hayatımız boyunca sırf bişeyleri belli etmeye bir diğer adıyla hep gösterişli olmaya çalıştık malesef elimizde olmasa bile kapitalist sistemin bizi içinde sürüklediği tüketici birey olmaktan vazgeçmedik. bu sisteme yanlışlığa modern bireye karşı tek yaptığımız kendi içimizde yabancılaştık. yaşanmış gibi görünen hayata karamsarlaştık hiçleştik belirsizleştik tek kaynağımız anlamsız gibi görünen her şey bize anlamlı gelmesi oldu.
belirsizlikler insanı genelde depresyona sürükleyebilecek kadar etkileyen durumlardır. belirsizliğin geçmesi için bir şey yapmakla yapmamak arasında gidip gelmeler ise insanı çok fazla yorar. akıl ,mantık kaybolur. belirsizliğin geçmesi ile oluşan durum üzücü olsada genelde 'oh be 'diyerek rahatlamıştır insan.
insan denen varlığın hayatının her döneminde mevcudiyetini sürdüren yegane durum. bir o kadar da sıkıntı yaratır. geleceği bilememek ve beklemek insanı sıkıntıya da sürükler ayrıcana...
Golge dolasir geceyle esmerligin arasinda
-Bir an- bakislarin mavi denizle gok arasinda
Bir uyumsundur sen -yazlar gezinir kis gunlerinin icinde-
Sabahlari bir seyler noksandir, aksamlari
Noksanlardan olusan bir uzuncluk sende.
Ortalarda bir yerdesin -oylesin-
Bir kavsaksin nedense - birseyle her sey arasinda-
Gunun her saatinde -duyuyor musun-
Imgeler birbirinden korkuyor.
