"insanı yoran şeyler"de zirveye oynayan ömür törpüsü durum. bazen olumsuzluğa bile razı olmak istiyorum yeter artık diyesi de gelebilir insanın. yine de hayırlısı.
bu belirsizlik beni mahvediyor, sözlük. içten içe kemiriyor, acı veriyor. kötü hissediyorum. en kötü senaryodan daha fazla can yakıyor bu belirsizlik hali. hasta ediyor insanı. bitsin artık, lütfen. öyle çok uyumak istiyorum ki, uyandığımda her şey geçmiş, bitmiş olsun. geçmeyecek mi, uyanmasam da olur...
Hayatta en çok nefret ettiğim ama yaklaşık 5 aydır içinde bulunduğum durum.
Bi insana beddua edecekseniz Allah seni belirsizlikte bıraksın diyebilirsiniz. Daha kötüsü Yok çünkü. En kötü senaryo bile belirsizlik kadar yormaz insanı. Başına çok kötü bişey geleceğini bilsen en azından düşünürsün hazırlık yapmaya çalışırsın. Ama belirsizlik içindeysen herşey olabilir. Zaman düşmanın olur bi an önce geçsin istersin, bian önce ileri sarsın ve gelsin o ne olacaksa olması gereken zaman.
hayatın ta kendisidir. belirsizliğin kaybolmaya başlaması ise ölüme yaklaşıldığının belirtisidir. yaşamı anlamlı, coşkulu kılan, sürprizlerle dolu olmasıdır zaten. sonuç olarak içinde belirsizlik olmayan bir düzene, yaşam tarzına, işe, güce alışmak; ruhu çürümeye terketmek ve o çok korkulan belirsiz ölüme bir adım daha yaklaşmak demektir.
cok kotu hissettiren bir duygudur, insanı deli eder, tam olarak soyledir;
bagladım elimi kolumu,
bekliyorum.
suresi belli degil,
ne olacagı da.
icim icimi yiyor,
nefret ediyorum belirsizlikten.
yapılabilecek her seyi yaptım,
icimin rahat olması lazım.
yine de nefret ediyorum bu duygudan.
insanı caresiz hissettiriyor,
cok.
