çoğunlukta olan insanlar, kendi gibi olan insanlarla grup olurlar. kendisinden farklı olanları ise dışlarlar. bu her yerde böyledir. siz onlara benzemezseniz yalnızlık olması normal.
Hayatı boyunca hiçbir arkadaş grubuna sahio olamamış insandır aynı zamanda.
Hep gruptakilere karşı mesafeli olduğumdan bir gruba dahil olmadım hiç.
Bazen eksikliğini hissediyorum ama alıştım ya. iyi böyle.
olumlu açıdan bakılırsa kafa dinleyen, istediği kadar kitap okuyup dizi izleyen insandır. olumsuz açıdan bakıldığındaysa içini dökecek birilerini bulmakta zorlanan, halı saha heyecanını, batak oynamanın keyfini çıkartamayan, yalnızlıktan canı sıkılan kişidir.
Bu aralar durumum budur. Hatta geçen "ya ben seni hiçbi gruba dahil göremiyorum var mı takıldığın bi grup?" şeklinde bir soruya maruz kaldım. Sanırım yok desem gel bizim gruba diyecekti. Yok demedim, var da diyemedim. Zaten öyle arada takılıyorum. Aslında bir gruptaydım ben de, ama karşılıklı hatalar uzaklaştırdı bizi birbirimizden. Zaten ben de güven sorunu da var, kuruntum da çok. Öyle arkadaşlığı pek hak eden biri de değilim sanırım. insanların işi düşünce bi uğradığı biri işte. Üniversitede fazla sorumluluk almayın arkadaşlar çok sömürüyolar.
Benim şu an üniversitede ki halimdir.insan özeniyor bazen gerçektende herşeyini samimiyetle paylaşa bileceğn bir arkadaş grubu olsun istiyor.Bir yandan da daha özgür hissediyorsun.
