her bünye zaman zaman bu moda girer. enteresan bir ruh hali... beklentiyi aşırı yüksek tutup içselleştirmek... çevredekilerin, arkadaşın, eşin anlattıkları çerçevesinde filme oturulur. o kadar övülmüştür ki film o yoğun psikolojik etkiyle içsel derinleri kemirmesiyle beğenmeliyim beğenmeliyim diyerek filme konsantre olamazsınız. tuhaf bir duygudur bu... şartlanmışlık ve zorlanmışlık... sonucunda filmi objektif değerleyemediğiniz gibi aşırı motivasyon sonucu hayal kırıklığı kaçınılmaz olur.
film izledikten sonra, atilla dorsay kesilen bireylerin yaptığı açıklamadır. beklentilerimi karşılamadı, ulan filmden ne bekliyorsun. hayatını mı kurtaracak ? borçlarını mı silecek ? eğlenceli vakit geçirmek için izlemen yeterli film mi.
