yaşanılan türlü hayal kırıklıklarından sonra alınabilecek bir karar olabilir. insan sürekli bir şeylerin beklentisi içine giriyor ve beklentileri tam anlamıyla karşılanmadığı zaman üzülüyor elbette. bence yapılabilecek en güzel şey beklentileri sıfıra ingirgemek, yalnızca hayatın akışına göre yaşamak. bu hayat her istediğimizi elde etmemize müsaade etmiyor ne yazık ki. kendimizi, sonucu bizi sonrasında üzebilecek beklentilere kapatmalıyız.
20 yaşında bunu yaparsan aptalsın, tembelsin.
bunun zamanı var.
45 ine kadar, keskin sirke küpüne zarar durumuna getirmeden hırsından faydalanacaksın.
hırs dediysek, haksızlık, arsızlık yapmayacaksın. bunları yapmaman ilk önce sana faydalı. hakkın olmayan bişey için çabalamak seni yıpratır.
misal iş yerinde müdürlüğe senden daha layık bir insan varsa onun hakkıdır diyeceksin. onu baltalamaya, yıpratmaya çalıştığında, bunu başarsanda başaramasanda uzun vadede kaybedersin. bırak, o adamın hakıdır de belki 3-4 sene sonra kendini geliştirip ondan daha iyi bir mevkide iş bulacaksın. haktan ayrılma. ilk anda senin aleyhine dahi olsa ayrılma.
45 yaş civarlarına kadar ne elde ettiysen onlarla yetinmeyi yani beklentileri azaltarak yaşamaya başlarsan ruh halin ve fiziğine uygun bir iş yapmış olursun.
yani; yaş önemli hangi dönemde beklentiyi azaltacağını bilmen gerek.
mantıklı düşünüp beklentilerin olmayacağını gerçekçi bir şekilde kabullenmektir. işiniz varsa ayrılırsınız, kapatırsınız. sonra iş bile aramazsınız artık. ömür doldurursunuz.
bazı hayal kırıklıklarının bir sonucudur aslında. yol boyunca giderek daha gerçekçi biri olursun. küçük şeylerle mutlu olmayı öğrenirsin, hayatından daha keyif alarak yaşamaya başlarsın belkide.
beklemek ve beklediğini yaşamak güzel olmalı. Lâkin genelde kişilerin beklentileri birbirine uymuyor. insan her zaman kendi çıkarını düşünen bi yaratık. O yüzden senin beklentilerin, net ifade etmek gerekirse, beklentiye girdiğin kişinin çok da bi tarafında değil. gücün varsa beklentilerini kendin elde et yoksa da git müzik dinle, sallama..
beklentiler azalırken yaşam kaliteniz artar. hepimiz etten kemikteniz. hepimizin hayalleri var arzuları var. ancak dünyanın düzenine ve işleyişine biraz bakıp üzerine herhangi bir adalet sistemi olmamasını da ekleyince hayattan beklentileriniz otomatikman düşer. ve dediğim gibi bu beklentiler düşerken yani olumsuz bir şey gibi iken aslında yaşam kaliteniz yükselir. çünkü uçarı beklentilerin olmadığı için başına gelen herhangi bir uçarı pozitif şey seni 4-5 kat daha mutlu edecek zaten beklemediğin için.
mutluluğa götürür. ama bunun da fazlası, her şeyin fazlasında olduğu gibi zarar olabilir. aslında şöyle. beklentiyi azaltmakta ki fazlalık, sizin emek vererek, her şeyinizi ortaya koyarak almayı sonuna kadar hak ettiğiniz sonuçlardan beklentiyi düşürmek değildir. beklentilerimizden oluşan hayal kırıklıkları aslında hiçbir şey yapmadan ya da fazla bir şey yapmadan veya da yaptıklarımızdan olumsuz sonuçlar almamıza rağmen, yine aynı şeyleri yapıp olumlu sonuçlar beklememizdir bence.
Mutlu ve huzurlu yaşayabilmenin en mantıklı yoludur.
Hiçbir beklentinizin olmaması demek, " kendime yetiyorum, mutluyum ama yanımda olmak istersen eyvallah" tır.
Konforlu bir durumdur.
yaş ilerledikce gerşekleşen durumdur. gençken kağıda yazdığın mutluluk kriterleri zamanla saçmalığa dönüştüğünden liste hafifler, beklentiler de azalır doğal olarak ve mutluluk geliverir, anlamazsın bile..
