bazen hayatta kalmak, yaşamı sürdürmek dahi o kadar zorken gereksiz olan bir durumdur.
ama bunun gereksiz olması abartmak için kullanılmıştır, bezgin bekir gibi 24 saat kıçını devirip; ben hayattan bi skim beklemiyorum aq demek manasında alınmamalıdır.
sen yine yaşama çabanı göster, ama geleceğe dair çok uçuk planlar yapma.
insanlardan da çok fazla bişey bekleme. sonuçta onlar da insan.
hayat aslında çok basittir, onu zorlaştıranın bizler olduğunu unutma.
sağlık ve sevgi bekle, yeter.
sonuç olarak;
gelecek, geldiğinde, getireceklerini zaten getirecektir.*
bu arada işbu entry; (bkz: bunu 10 kişiye göndermezsen biyerin düşer) tadında olmuş biraz, affola.
ülkemiz de ve dünya genelinde örneklerle dile getirebileceğimiz rüya tabirlerine konu olabilecek bir durumdur. şöyle ki ;
- türkiye ekonomisinin dünya ekonomileri arasında lider olması bir beklenti ama abartıdır.
- galatasaray, fenerbahçe, beşiktaş gibi önde kulüplerimizin şampiyonlar ligi kupasını alması bir beklentiden öteyi gecemeyecektir.
- abd nüfusunun bir anda müslüman olmasını beklemek birbeklentidir yuh artık denilecek kadar da abartıdır.
- bu entryden sonra eksi almamayı düşünmek beklentidir ama abartıdır da.
- diye sürep gidecek olan örnekler silsilesiyle çoğalta bileceğimiz durumlardır.
aşırı duygusal bireylerin sıkça başına gelen durumdur. genellikle ergenlikte de sıkça görülür; çünkü ergen kişi, çocukluğun saflığından yeni çıkmış olup yetişkinlerin yapay dünyasına ilk kez adımını atarken bu konuda genelde tökezler. yetişkin dünyadaya aitlerin bencilliğini ve sahteliğini görmezden gelmeye çalışır önce, bir süre sonra yapamaz, arada kalır-beklentileri o dünya için abartılmıştır; hayal kırıklığı kaçınılmazdır. (bkz: the catcher in the rye)
kimi zaman bir insana karşı, kimi zamansa hayata tutunmak için sahip olduğum hayallere karşıdır bu eylem. insan hayalleri konusunda çok büyük beklentilere girerse, sonunda gerçekleşmeyince büyük hüzün duyar, yıllarca gökyüzünde uçuşunu izlediği uçurtmanın ani düşüşünü aslında içten içe tahmin etse dahi yıpranır. bir insana karşı olan beklentiler ise daha yıkıcıdır, kişiden kişiye ve duruma göre bu beklentiler basitten komplekse değişir; düşünceli olmasını, size bugün iltifat etmesini, sizi arayıp sormasını, halini hatrınızı sormasını, sizi sevdiğini söylemesini, gözlerinizin içine bakmasını... gerçekleşmez bu beklentilerin çoğu; çünkü o hep kendiyle meşguldür, olmak zorundadır-böyle adapte olmuştur yetişkinler dünyasına ve sen de böyle olmak zorundasındır. bunu anlamak zaman alır, kişinin kendini değiştirmesi, insanlardan beklentiye girmemek gerektiğini öğrenmesi; çünkü beklentiye girdiği sürece mutsuz olacak, hayal kırıklığına uğrayacaktır insan. Bu yüzden en iyisi kimseden bir şey beklemeden kendi gücüyle hayata devam etmesidir, olması gerekendir.
ayrıca abartmak her zaman tehlikelidir,
(bkz: ne kadar yükseğe çıkarsan o kadar sert düşersin)
