düşüncenin insan vücuduna tesir en eden en ilginç yanı, kendini düşündüğün şeyden alamayınca vücudu kilitlemesi. tespitlerim sonucunda şunu fark ettim, beklenti halindeyken insanlar genelde sadece bekliyorlar. eğer bir şey yapmışsan ve sonucunu bekliyorsan, vücut stresten dolayı adrenalin salgılıyor, böylece aynı zamanda heyecan duyuyorsunuz. fakat ne ilginçtir ki, bu durum insanları dünyadan soyutluyor. örneğin sevgilinden beklenen ve saatlerce gelmeyen mesaj sonucu, çoğu insan hiçbir şey yapmadan oturur, ders çalışmaz ya da öss senesinde bizzat yaşadığım olay mesela; okumak istediğim kitapları okuyamamıştım, canım istemiyordu bir şeyler bekliyordum çünkü...
beklentiler, insanın gelişimini engeller. bu yüzden biraz mantıklı olunmalı. hayatları o kadar boş harcanır hale getirdik ki, önemli olan şeylerin sadece beklentiler olduğu bir dünyada yaşar hale geldik. hem beklemeyi hem de bir şeylerle uğraşmayı öğrenmeli insanlar. en azından bu yazıyı okuyanlar...
hem ile başlıyan ve hem de ile devam hayatımızda yapılması vuku bulunacak davranışlarımızı hayatın akışındaki duruşlarımıza göre şekillendirilmesi kanaatimce.
insanoğlu bir beklenti içerisinde ki anı ile yaşanılan zaman arasında ki farkı çözümlemeye başarabildiği anda ayaklarının yerde olmadığını anlayacaktır.
bir beklenti vardır benden ileru, bir zaman vardır beklentiden içeri.
