kapı gıcırtısını bile telefonun zili sanıp ani bir manevrayla telefonun üzerine abanıp bir süre bilinç dışı olarak nefesiniz kesilerek 'alo alo' dedikten sonra ancak yanınızdaki insanın bir ebleğe bakar gibi bakmasından beklenen telefonunda gelmediğini anlarsınız.
sürekli telefona bakmayı alışkanlık haline getiren durumdur. gerekli gereksiz her an bir şeyleri bahane ederek yapılan bu eylem oldukça can sıkıcı bir şeydir.
beklediğiniz kişi sizinle aynı frekansta deildir, aynı duyguları paylaşmıyorsunuzdur muhtemel..yada hiç umulmadık bir yerde umulmadık birşey başına gelmiştir..şarzı bitmiş,telefonunu çaldırmış,o an uygun ortamda değildir belkide...belkide toplantıdadır..bunlar iyi ihtimaller tabi..
yada en yakın arkadaşınızla sevişiyordur.aklına bile gelmemişsinizdir son konuşmanızdan sonra..çoğaltılabilir bu ihtimaller..
yada merak edip beklemek yerine aramak tercih edilir..böylesi daha iyi değilmidir sizce*..
tam bir kaostur beyinde. bütün sesler telefon sesi olarak kulağınıza gelmeye başlar ve bunu gerginlik takip eder. önemli bi iş görüşmesinden sonra mesela büyük bi hayal kırıklığı ve üzüntüdür insanda. sevgiliden beklenen telefonsa acıtır canınızı amansızca. en üzücü yanıysa her sıçraşıyınızda acaba o mu diye her seferinde verdiği acının artmasıdır aslında.
