sabır gerektiren durumdur. ben gardolabın arkasında unutmuştum 4 gün sonra buldum beyler. çok mutluyuz şimdi. ama kirlenmiş biraz. anneme söyleyimde yıkasın şu ayıcığı.
Yapraklarla dökülen acı bir güz yağmuru
Beni gözyaşı içmiş çevrem kadar ıslattı
Sensin diye inledim kim gelse bana doğru
Kim gitse sensin diye yüreğim hızla attı
Bütün bir gün bekledim sığınıp bir serviye
Esen rüzgarla döndü yarı yoldan dileğim
Son geçen yolcu sordu "Beklediğin kim?" diye
Beklediğim mi, ben, ah, onu nerden bileyim
O zaman kurduğumuz hayallere ihanet etmiş olmayacak mısın ?
En sevdiğim yanım şefkatim, merhametim olacak mesela...
Gelinlik ile gördüğüm an göz yaşlarımı tutamamaktan korktuğum kadar, umursamam sensiz olabilecek dünya ihtimalini..
Hayatın aslında ne kadar basit olduğunu anlayacaksın mesela.. Dünya nüfusu iki kişiye inmiş iken ne kadar zor olabilir ki yaşam? Kendimize ait o koskocaman dünyanın içinde istediğimiz gibi, bolca mutlu ve huzurlu....
Çocuklunda olan süper güçleri geri kazanacaksın mesela... Koltukta uyuduğun/ uyuduğumuz her gecenin sabağında yatağımızda uyanacaksın...
Her sabahın mutlu olacak mesela... Sabahları neşeli olurum her daim..birde gözümü açtığım an seni gördüm mü düşün mutluluğumuzu...
Yaptığın yemekleri benden başka kimse o iştahla yiyemicek mesela... Dibi tutmuş pilavını da, tuzsuz poğaçanıda.. Eksik olması mutlu eder beni hatta.. Nasıl ki tuzu olmayan yemeğin tadı yoksa sensiz beninde bir tadı olmayacağını hatırlatır bana... Ellerine sağlık!
Evdeysen kapıyı anahtar ile açmam mesela... Zile basar beklerim beni karşılamanı.. Çünkü işten koşarak eve gelmemin nedeni senken , elimde sipariş verdiğin yoğurt ve ekmeğin yanında ya bir demet çiçek ya da küçük bir süpriz olur.. Tam kapının önünde boynuma atlayışın, gülümseyişin...
Hayatın müşterek olduğunu benim ile öğreneceksin mesela... "adam"ların ne kadar güzel yemek yapabildiğine şahit olurdun birinci elden... bulaşık makinesini boşaltan sen olursan çayı demleyen ben, sofrayı sen kurduysan toplayan ben...
kendi kızımızdan kıskanırdın mesela beni... ama öyle kötü anlamda değil merak etme.. senden bir parçayı senden çok sevebilme ihtimalim nedir ki? kolumda sen göğsümde o.. öyle uyurduk gecelerde...
işe gittiğinde çantanda bulduğun ufak notlardan, gülümsemende ki gizli ismin ben olmasından, hayat bizi nereye sürüklerse sürüklesin elini hiç bırakmamaktan, yanında olduğum her güne şükretmekten...
peki.. sen geldiğinde ben gitmiş olursam? hadi geç kalma artık.. yolunu her gün beklediğim!...
Gelsen artık diyorum...
Hani beklemekten usandığımı falan düşünme sakın. Yorgunluk benimki sadece.
Öyle bir gel ki içinde gitmek olan bütün cümleleri unutayım, hatta sevmekten başka bir şey bilmeyeyim. Evet sevgili ol artık bana. Sevgili eşim, sevgili yarim ,sevgili hayat arkadaşım, sevgilim...
Gel ve kız bana. neden seni aramayıp da sessiz sedasız beklemeyi seçtiğimi sorgula.
Başım ol başımda tacım arkamda dağım , kolum kanadım ol.
Yeter ki gel ve beklediğim için bana gülenlere , boşa beklediğimi söyleyenlere varlığınla gelişinle güzel bir ders ver...
Sadece gel. Ben herşeye razıyım. Kahveye şeker de atarım, sevdiğim karanfilden de geçerim. Hatta çayı bile severim. Sen yeter ki gel...
ilkim ol, sonum ol. Ne bileyim bir şeyim ol işte...
Beklemeyip ona gitmeyi gerektiren durumdur. Çok büyük bir bela vardır ve zor bir olayı başından savmakla uğraşıyordu yoksa muhakkak gelirdi. Öyle adamın hayali bile yeter kıymet bilen sadakat sahibine.
