öyle anlar vardır ki bunalmışsındır, sanki her şey seni bulur ve üst üste gelir! işte tam o anlara hayatta en güvendiğin kimse işte, konuşurken öyle bir şey söyler ki; derdini unutup şidi bu adam neden bunu yaptı diye hayıflanmaya başlarsın!
Özetle; Hiç olmadık zamanda, olmadık şeyler duyar insan! Sorumlusu değildir, ne yazık ki çözümü de onda değildir; kendinden yitirdikleriyle kalır...
Beklemediğim şeyleri beklemediğim insanlardan duymak herhalde en kötüsü. Özellikle sana saygı gösteren seni seven ya da öyle gördüğün ya da sana öyle söyleyen insanlardan duyduğun şeyler. Beklemediğin kişiler hep kuyunu kazdı. Beklemediğin kişiler hep seni yüz üstü bıraktı. Çok garip değil mi en güvendiğin en sevdiğin en saygı duyduğun belki de en iyiliğine güvendiğin insanlar bunu sana yaptı.
