Kaan tangöze nin tam anlamıyla efsane şarkısı.
Bir şiir bir şarkıya bu denli yakışır, bir şarkı bu denli güzel çalınır söylenir, böyle hafif böyle derinden.
Acıtıyor azizim. Sözleri acıtıyor, yalınlık acıtıyor, kaanın sesi acıtıyor, çalarken teller parmakları acıtıyor, akorlarını bulup ritmi çıkaramamak acıtıyor. Tam böyle güzel birbir filmin sonunda ya da vurucu sahnesinde çalınacak şarkı ama öyle film bulunacak da soundtracke bunu koycaklarda biz de izlicez. Yok yok akşam akşam rahatımız bozulmasın ali rıza bey en iyisi açalım kendimiz dinleyelim bekle diyip gidenin hayali sonbahar gecemizde yatağımızın altında saklanırken. Kabusları rüya, rüyaları kabus ederken.
hoş bir tınısı olan şarkı. yeni kaan tangözenin tam tarzını yansıtıyor. ben tabi ki eski "haberin yok ölüyorum" diye haykıran kaanı özlüyorum ama bu da dinlenilesi.
