bu günkü yazısında şu ifadesi ile beni benden alıp uzak diyarlara götürmüştür.
"Çünkü demokrasi, bilinçte aşağı-yukarı eşit insanların rejimidir. Bir toplumun çoğunluğu "göbeğini kaşıyan adam" ise, orada demokrasi olmaz, olamaz..."
gazetecilik yapmak bu kadar ucuz olmamalı, iş ve işçi bulma kurumu'nun kapısından eli boş dönme potansiyeline sahip insanları gazeteci yaparsan işte böyle abuk şeyler yazabilirler.
kurtuluş mücadelesini veren o göbeğini kaşıyan adam'dı, senin gibiler oturduğu yerden rahatça ahkam kessin diye doğuda teröre kurban verilen insanlar bu göbeğini kaşıyan insanların cocukları, yine senin gibiler bu derece rahat içindeki pisliği dışarı vurabiliyorsa bu göbeğini kaşıyan adamlar sayesindedir.
yıllarca bu göbeğini kaşıyan adamı kullandınız, kullandığınız yetmedi kendi aranızda "nasılda kandırdık", "enayiler yine aynı oyuna geldiler" diye dalga geçtiniz, artık o göbeğini kaşıyan adam uyandı ve artık sizin sofranızda meze değil. anlaşılan bu çok canınızı yakmış.
çok yerinde tespitler yapan büyük usta, gazeteci yazar. teşbihte hata olmaz derler, göbeğini kaşıyan adam derken; etliye sütlüye karışmayan, kendi keyfinde olan, bırakın ülkesine faydası olmasını hatta düşünmeyen, sorgulamayan insanlar kastedilmiştir. iyi de yapılmıştır kanımca.
bugün yazdığı yazı muhakkak okunmalıdır. bana göre memleketin en büyük sorununu çok açık bir dille anlatmıştır. kendisininde içinde bulunduğu solcu diye anılan (ki alakası yoktur) kısmın sağ görüşlü insanlara bakış açısıdır. yazıda ak partiye oy veren herkese göbeğini kaşıyan cahil hanzolar yaftasını vurmuştur. kutuplaşmanın bölünmenin en büyük sebebi bu muhteremin fikirleri ve yandaşlarıdır. bu bakışa göre memleketin aydınlık yüzü meydanlarda yürüyenlerdir yürümeyen geri kalanlar irticacı, türkiyeyi iran yapmaya çalışan, laiklik ve cumhuriyet olgusunu çökertmeye çalışan kişilerdir.
ne yazık ki bunun tersini ispat etmenin hiç bir yolu yoktur. bu kafa öyle hınzır çalışmakta, her şeyi öyle güzel yontmaktadır ki gelinecek en son nokta olan seçimde bile bu milletin çogu göbeğini kaşıyan hanzolardan oluşuyor bunlarla demokrasi olmaz demeye getirir.
kendisini vatandaşa gösterdiği saygıdan dolayı tebrik ediyor ve yazılarını şu an çalışmakta bulunduğu saygın gazeteden takip etmeye devam ediyorum. (kendisini okurken göbeğimi kaşıyorum ayrıca ilgisini çekerse arada başka organlarımıda kaşıyorum)
bekir coskun'un cumhurbaskanlığı ile ilgili yorumu:
Türkiye Cumhuriyeti;nin bir güç odağı daha AKP;ye geçiyor. Bunu ötesinde ;Tayyip çıktı Gül çıktı; hiç fark etmiyor. Çankaya;da Türkiye;yi temsil eden organda artık türbanlı bir bayan olacak. Ben bunu içime sindirmiyorum sindiremiyorum da...
Eylemlerin şiddetini artırarak devam edeceğini düşünüyorum. AKP açısından çok akıllı bir manevraydı. Kendi açılarından kafası çalışmayan toplum kesimlerinden büyük puan aldılar.
hürriyet gazetesinin en eğilip bükülmez yazarıdır. her dönem demokrat, laik ve atatürkçü çizgisinden ödün vermeksizin yazmıştır. bugün itibariyle türk basınında aydın doğan ile patron-çalışan ilişkisi içerisinde olmayan bir yazar görmek ise hemen hemen mümkün değildir sanırım.
akıllara ziyan cümlelerden müteşekkil binlerce makale ile düşünmekten aciz , salya sümük bir neslin yetiştirilmesinde başrol oynamış yazar . pako'dan öylesine etkilenmiş ve o kadar çok şey öğrenmiştir ki aydin dogan ile olan ilişkisinde bu kucu kucunun derin izleri görülebilir .
son derece düzgün bir yazar. hayatımızın, bizim belirlediğimiz ve bizim dışımızda gelişen bütün süreçlerini yazılarına konu etmiş bir yazardır kendileri.
çoğu zaman üslubu ile sabahın köründe bir tebessüm yaratır zihinde. bütün bu ciddi konular hakkında yazdığı yazıları son derece anlaşılabilir ve küçük bir çocuğun bile kavrayabileceği şekilde dile getirir. irdelediği konuları bu denli basite indirgediği halde anlaşılmak olanaksızdır onun için. marx'ın komünist manifesto'da yaptığı gibi; "olay bu kısaca, eğer kararını veremiyorsan hala ya da bu ne basit bir 'düş' diyorsan mesela, diğer eserlerimi de okuyabilirsin" yapar kısaca.
"neden anlamak istemiyorsunuz?" der arada sırada, ya da "benim (gazetecinin) rahatım yerinde, kendini düşün be adam" der örneğin. bunlara rağmen anlatamaz derdini.
3. sayfadadır yeri, kendine demokrat hürriyet gazatesinde. o denli sıkılmıştır ki, toplumumuzun duyarsızlığından, kayıtsızlığından ve sindirilmişliğinden bir gün çıkıp "ben artık magazin yazacağım" demiştir. ve eminim ki en çok o gün sevilmiştir...
ve kendisine gönderilen e-postalarda "türk değilsin, müslüman değilsin" yazılarına şöyle demiştir;
"Gelen mesajları "Türk ve Müslüman olmayan" kadınımdan saklıyorum.
O insan olmayan canlıları dahi korumaya çalışırken, bir kuş yavrusuna, bir kedinin bebeğine, evimize girmiş bir kertenkeleye, perdemize konmuş bir çekirgeye dahi kıyamazken, ona insanlar arasındaki bu nefreti nasıl anlatmalıyım?..
Nasıl?..
Yüreğinde yer etmek istediğim günlerde, ona Hazreti Mevlana'nın "Kim olursan ol gel" beytini okumuştum. Yüreklerimizde tüm insanlara sevgi olduğuna Mevlana'yı tanık göstermiştim.
Şimdi "Sadece biz üstünüz" nasıl diyebilirim?
O beyti okuduğum gün sevdalımın ıslanan gözlerine nasıl bakabilirim?
Nasıl?..
Nasıl?..
Bir "ötekini" sevmiş birisi olarak yanıt vermek istiyorum. "Önce insan" demeye çalışıyorum..
Ama kan isteyen çığlıklar arasında boğuluyor sesim.
Ne diyorsunuz?..
bugün gercekten cok güzel yazi ile irkciligi ve fasizanligi ince bir üslüpla yerin dibine sokmus hürriyet te su anda okunabilecek akli basinda tek yazar
...
Ama bugün, Cem'in nasıl bir yurtsever olduğu ve ülkesine ne kadar büyük hizmetler yaptığı irili ufaklı herkes tarafından kabul ediliyor. Demek istediğim bu linçlerin ne kadar aptalca ve ahmakça olduğudur. Cem'e rahmet diliyorum ve onu kaybetmenin acısını yaşıyorum.
...
bir de köşede yazmayı hak edecek kadar türkçe bilse..
(bkz: irili ufaklı herkes)
bir takım yobaz kişilerin gerçekleri yüzlerine yüzlerine vurduğu için, sevmediği ve hatta saldırdığı güzel ülkemin en güzel yazarlarından biri. bugün yazdığı yazı ile başbakan'a verdiği ayarlara bir yenisini eklemiştir.
zekice yazılar yazan, anlaşılır bir uslubu olan, esprilerini bile mesajlarla donatan, usta kalem. aşağıda bulunan yazısında türkiye profilini çok doğru tespit ederek çizmiştir.
başlık: trafiğimiz biz gibidir...
trafik düzenleri, toplumların aynasıdır.
Kadınlar yüksek topuklu ayakkabılarla ciplere biniyorlarsa yoğun görgüsüzlük ifadesidir.
Sol şeritten dalıp en öne geçmek yoğun yüzsüzlük, arabalardan yükselen dım-tıs sesleri yoğun ipsizlik, lüks arabaların önde gitme hakkı öküzlük işaretidir.
Tankların yola çıkma olasılığı varsa; hah... Demek ki militarizm orada egemendir.
Başbakan ve bakanların arabaları kırmızı ışıkta durmuyorsa ve onlar geçerken tali yollar kapatılıyorsa; demokrasi yok, varsa bile göstermelik demektir.
Siyah araba çokluğu devletçiliği, tamponlara yazılan yazılar kederciliği, kaldırımlara park beleşçiliği gösterir.
Trafik düzeni aynasıdır toplumun.
Ben trafik polisini görünce, ona biraz káğıt çıkartıp gösterme duygusuna kapılırım.
Zaten o da araçtan, sürücüden, yoldan, gidişten, gelişten çok káğıtlara bakmayı sever.
Kırtasiyeci devletin belirtisidir bu.
Çıkartırım káğıtlarımı:
Ruhsat, ehliyet, sigorta, vergi káğıtları...
Yetmedi park makbuzu, krikonun faturası, yangın söndürücünün garanti káğıdı, akü kullanma talimatnamesi, su-elektrik ödemeleri, evin tapusu, yatırılmamış möble taksitinin ihbarnamesi...
Yetmezse eklerim:
"Bakmak isterseniz, bu da var memur bey..."
"Bu ne?.."
"Eniştemden mektup..."
işte tüm bunların toplamıdır bizim trafik...
Yollardaki kalitesizlik asfaltın çalındığını, emniyet kemeri takmamak "bize bir şey olmaz" inadını, ilk virajda 180 ile uçmak Osman'ın kendini kuş sandığını gösterir.
Dönüp bakın trafiğe; yeryüzünün en kötü, en düzensiz, en keşmekeş, en curcuna trafik düzenlerinden birisidir bizimkisi...
Tıpkı hukukumuz, tıpkı güvenliğimiz, tıpkı eğitimimiz, tıpkı gelir dağılımımız, tıpkı sağlık sistemimiz, tıpkı siyasetimiz, tıpkı demokrasimiz gibi...
kendisinin kurban bayramı öncesi çocuk kandırma tadında demagojilerle insanlarımızı kurban kesmekten vazgeçirmeye çalışmasını yüzümüzde manalı bir tebessümle izlemişizdir.
"Bu zihniyet; belediye başkanı olduğunda içkiyi yasaklıyor... Bilim adamı olduğunda trende kıbleyi gösteren mescit istiyor... Bürokrat olduğunda klozetleri söktürüp taş koydurtuyor... Teknik adam olduğunda uçak uçup gitsin diye apronda deve kesiyor... Meclis Başkanı olduğunda laikliğin değiştirilmesini savunuyor... Başbakan olduğunda Avrupa insan Hakları Mahkemesi kararına kızıp "ulemanın" görüşünü öneriyor." cümleleri ile zihniyeti gayet iyi betimleyen harika köşe yazarı.
