Bekarlık özgürlüktür, kendi kararını kendin verirsin, istediğin yere gider istediğin insanla görüşürsün. Paranı kendine harcarsın, istediğini giyersin canın istemezse yemek yapmazsın.
Evlilik 'ben' değil 'biz' olmaktır. Karar verirken eşine danışmak zorundasındır, istediğin yere gidemezsin eşinden onay almadıkça ve istediğin herkesle görüşemezsin. Paran diye bir kavram yoktur o sizin ortak paranızdır, kafana göre harcayamaz harcamadan önce düşünürsün. Her gün en az iki çeşit yemeğin olmalı, evin düzenli ve temiz olmalı, hayatında düzen olmalıdır.
Sorumluluk almayı sevmeyen, paylaşmayı, ve fedakarlığı bilmeyen insan için elbette bekarlık sultanlıktır. Bunları yapabilen için ise elbette evlilik...
evlilik yaşamadan doğru bir kıyas yapamayacağım muhtemelen fakat çevremdeki evliliklere baktıkça bekarlığın gerçek bir sultanlık olduğu sonucuna varıyorum.
