balkonda çello çaldığım bazı geceler, zihnimi kurcalayan enteresan andır. empati gücüm oldukça gelişmiş olduğundan düşünmeden edemiyorum.
bakir bi erkek olan şahsımın karşısına oldukça güzel eğlenilecek kadın çıkmasına rağmen ve vücudumda herhangi bi emaresi olmayacak olmasına rağmen ben bile böyle büyük bi karara imza atamıyorken, bu kızlarımız nasıl oluyor da bi anlık zevk uğruna bekaretlerinden vazgeçiyor anlamak mümkün değil.
hızlı çalışan bi beynim olması neticesinde aslında bi anlık zevk uğruna değil, özgür ve hunharca başka başka erkeklerle davşanlar gibi zina edebilme yetisine sahip olunacağından ileri gelebileceğini akıl etmiş bulunmaktayım an itibari ile.
ben bunu gerçekten ama gerçekten talihsiz bi an olarak addediyorum onların adına. şimdi bin pişmansınız ama neye yarar...
geri dönüşü olmayan yola girmeye hazırlanan kızın vermiş olduğu karardır. elbetteki aradan belli zaman geçtikten sonra pişman olunucaktır ama gel gelelim sonrasındada "namus bacak arasında değil" nidalarıyla kendini avutacaktır. yazıktır başkada birşey değil. içinde varsa eyvallah yapsın ama sonrasında kendini kandırmasın namusluyum diye o kız. analı tercih etmesin normal birleşme yolunu tercih etsin. namuslu olmadığınıda kabul etsin. o zaman başım gözüm üstünedir.
Entry yazarlarının isimlerini kontrol etmeme sebep olan durumdur.
ki kızlar ne düşünür la bu konuda diye bir düşünce sarmıştır dört bir yanımı.
Not. evet evet. *
