evet, bekaret önemlidir. ama hayatın temel şartı da değildir. onsuz bir hayat düşünülemez demek mantıksızca olur. bir insanın gerçekten vasıfları varsa veya bu uğurda yürüme azmi varsa zaten kendisi ve kendisini ilgilendiren insanlar bu konuyu geride bırakmış olur.
ama sen evlenene kadar sırtını babaya, sevgiliye, evlendikten sonra da kocaya daya. ondan sonra da bekaret çok rerörerö de. ötesinde hiç bir vasfın, hiç bir vizyonun olmasın. işte salakça olan bu.
