gönül ister ki kadın ve erkeğin ilk birlikte olduğu kişiler kendileri olsun ve bir ömür sürüp gitsin. ama her insan farklı bir karakter ve doğru insan kimdir, ben neyim, ne istiyorum, kimle anlaşabilirim, ailem nedir sorularına kişinin doğru cevabı bulabilmesi için birkaç kalp kırıklığı yaşaması gerekir. kadınların bekaret anısını ne kadın unutur ne de erkeğin ilk ilişkisini erkek unutur. önemli olan birlikte olduğu kadına-erkeğe gerçekten sahip çıkıp kabullenebilmek, saygı duyabilmektir. ne evlilikler yapılır, toplumda kadın bakire erkek bakirdir ama arada muhabbet olmaz, birbirlerine uymazlar, aileler uymuştur olur denmiştir bitmiştir. erkek boşalır kadın ilişkinin sabahında gecenin sonralarında çamaşırına gelen sıvıyı "bende akıntı oluyor" şeklinde algılar, hiçbir zaman boşalmanın gerçekten kendini kadın hissetmenin ne olduğunu anlayamaz. ama namusludur. başka bayanları çekiştirme hakkı vardır, edebi ile evlenmiştir. hiçbir bayan bir erkekle dalga geçmek için birlikte olmaz, her görüştüğü erkekte yuva kurma düşüncesi ile yaklaşır. ama o çok nadir bir şanstır ki ilk erkeği onunla evlenmek istesin. sonra da bu erkekler bakire kız istesin.
