Düşler görmüştüm kalıcı hasarlı. Rüyamda bir kadın beni öpüyordu. Dudaklarının izi dudaklarımdan hiç çıkmıyordu. gözlerini birbirine yakınlaştırarak ve şaşırtarak bakan bir çocuğun oyunundaki gibi astigmat dudaklara sahiptim dörtlü.. bu soğuk kasım gecesinde terleyerek uyandım. neden diyordum neden? bu rüya beni bu kadar korkuttu..bedenimdeki kalıcı iz miydi beni bu kadar ürküten, peki ya; ruhumdaki kadınların bıraktığı izlere ne demeli?.. neyse..
Yıllarca pembe gülünün arasında sakladığın o Üç damla kan tanesi alt dudaklarından düşeli beri artık sana daha yakınız biliyorum. Kalçalarının hemen üstündeki geçici kelebek dövmesinin kanatları havalanıyor artık sana her girişimde. Kelebek kanatlarındaki renkler bir bir açılıyor artık birleştiğimiz içimizde... Yıllarca sakladığın bekaret kanının, bir peçete emilgenliğinde yok olup gitmesine gönlün razı değil biliyorum. hokkana aldığın ve bir çizerin titizliğiyle kırmızı kanla yazıyorsun tarihini ve dövüyorsun sırtıma. kol arkası kanatlarımda, Kanatlarını yarım iki yana açmış kırmızı bir kartal. gözlerinde ise senin bana olan keskin şuh isteğin. Ama lütfen zindan gözlerinden de bir parça siyah ve kardelen teninden de bir parça beyaz olsun.. tamam bırak böyle kalsın. üstünde sana alçalıp yükselirken ve nefes nefeseyken, bak görüyor musun tepe aynasından, çizdiğin kartal kanat çırpıyor?
+ kelebek ve kartal. ımmm güzel!..
