grup laçin'in senelerdir savunduklari ve uğruna mars yaptiği durumdur. gerçi onlar güzelim müzelim falan diyip laubali oluyorlar ya fazla yüz vermemek gerekiyor. merhaba merhaba, oldu bitti. cünkü şeker meker ezelim gibi mala da davara da bir faidesi olmayan eylemlere davet ediyorlar. şimdi içim fesat olsa aklıma binbir çağrısımlar gelirdi ama değilim. çünkü şimdi işler kesat.
buzdolabında ki tum yiyeceklerin senin zevkine gore olması demektir, orda burda bir suru abur cubur bulabilmektir, belli bir saatte sofraya oturma kuralı olmaması demektir, bardak kullanmadan da su icebilmenin cok da yadırganacak bir durum olmadıgını ogrenmektir, kredi kart hesap ekstresinde ki fuzuli bir cok harcamayı kimseye hesap vermemek demektir, sadece kendi sorumlulugunu ustlenmek demektir.
belli bir zaman çok güzel bişeydir. özenilir hatta. fakat bir zaman gelirki bir yuva kurma isteği mutlaka depreşir. yalnız yaşamak o kadar da iyi birşey değil dersin.
dünya'nın en güzel olayı olsa gerek. hayatı yaşa yaşayabildiğin kadar sınırlar kurallar yok bağlı olduğun kimse yok nerede akşam orada sabah felsefesi ile devam eden hayat.
iki çocuk annesi olan çalışma arkadaşım,iş yerimiz ile minibüs durakları arasındaki 500 metrelik mesafeyi neden her gün yağmur,kar çamur demeden yürüdüğünü,bizim onu duraklara kadar bırakabileceğimizi söylediğimde,''hayatta tek yalnız kaldığım zaman,iş yerinden duraklara kadar yürüdüğüm o 500 metre,o dakikaların benim için önemini tahmin edemezsiniz'' demesi üzerine,bekarlığın bir önemli yanını daha keşfettim.her şey gibi gri bir şey yalnızlıkta,bekarlıkta...
hiçbir zorluk çekmedim hayatımda. kimse, bana "şuraya gidemezsin", "şunu giyemezsin", "onunla görüşmeni istemiyorum", "hede hede", "hödö hödö" demedi. demedi de iyi mi oldu? kimi tanıdıysam bekarlığı bozduğu anda benden uzaklaştı. neden? çünkü onun sevgilisi var, benim yok.
giden gitmiştir, kalan sadece benimdir. yeni arkadaş bulurum. zor değil. bir süre de onunla takılırım, o da bulunca bir eş, defolur gider.
bahsettiğim arkadaş, karşı cins değil burada. genelde hemcinslerimle takılırım. herhangi bir cinsel düşünceniz de olmasın.
bugüne kadar bekar yaşamış ve sevgilisi, eşi olanların çektiği "saçma" eziyetleri görmüş biri olarak bekar ölmeyi düşünüyorum. 3 tane kardeşim daha var, onlar devam ettirsin soyumuzu. beni ilgilendirmiyor artık.
bu günden karara bağlamış durumdayım. ilk amacım bekar ve kafası rahat yaşayan birisi olmak olacak.
Günümüz şartlarında en makul olanıdır bence. Etrafımdaki evlilere bakıyorum ya boşanıyorlar ya da evini bir müddet ayırıyorlar. Çocuk ortada kalıyor aileler dağılıyor. Çağımızın hızla tüketilen maddeleri şimdi aşk ve sevgide de yaşandı. Tahammül hızla tükeniyor ve ailelerin ayakta kalması zorlaşıyor. Evlilik madde olarak görünmeye başladı. Hiç üzülmeden bu işe hiç bulaşmamak günümüz için daha iyidir.
